ТЫҢДАЛЫМ ЖАЗЫЛЫМ 4-тапсырма.Өлеңді тыңда, мәнерлеп оқы. Өзіңетаныс сөздерге сүйеніп, онда не туралыайтылғанын болжап айт. Өлең мәтініненжалпы есімдерді тап. Оларды теріп жаз.МӘТІНМЕН ЖҰМЫС​

Қалжыраған- әлсіз

Жарықтық- өмір

Зиялы- ауырып

Бейқам- бөтен

Вот весь перевод на казахский                                                                                           Қала Кокшетау - "қазақ Швейцария" бас биіктің Кокшетауской геологтер Кокшетауской үйіндімен және онда ақындық атау ата- имеет болады. қырлар аңыз өмір сүреді, не қашан Аллах жерді сотворил және оны адамдармен жерледі, қазақтар көрді, не оларға ауыр соқ- ғана далалар және шөлдер, ал ара сырттың жерлерінде бол- қармақбаулар, өзендер, көл,. қазақтар Аллаха туралы ана, чтобы ол және на оның жеріне тым аз красот сұрау стали алып бер-, сол кезде ол "жерліктің асқан әдемілігінің" қалдықтарын из өзінің киімінің қалтасынан деген күрендімін және оларды на жерге қазақтарға тастаппын.
Кокшетау ара 1828 жылы негізде- сияқты казак станицаның кентін болды, ал ара 1868 жылы ол, нешінші бұдан әрі сияқты диқаншылық және мал шаруашылығым шаруашылықтың орталығын, сияқты курорт қаланы дамы- уезд қаламен стал. "Боровое" курорты өзімен емеселікте- красотами қаладан 20 километрде болады. 
Кокшетау - мұнтаздық, әдемі қала. Шоқының шыңына қаланың юго-западе болатын деген көтерілу егер, сол қарасқа тамаша көрініс: баста батыста сулы ашылады

Жаз маңдайы жарқ етсе,
Көтерілді көңілім.
Жек көрмедім сендерді,
Серуендеді серігім.
Жаз маңдайы жарқ етсе,
Қаз - құстары қаңқ етер,
Кімнің жылытпас көңілін.
Егіншілер сайлады
Мойынтұрық, самиян,
Ат, атан, өгіз - көлігін.
Жер киініп, құс келіп,
Мына жылы шуақта,
Жан - жануар бір алды,
Басындағы бөрігін.
Қыстайғы науқас қара жер,
Шығарды ауру - өлігін.
Бозбалалар ат ұстап,
Аударысып жарысып,
Бастады тағы желігін.
Бойжеткен қыз, келіншек,
Топтанып, сапқа тізіліп,
Бүйрегінен бүлкілдеп,
Әзілдесіп, езіліп,
Суға түсіп жабырлап,
Жарқ еткізіп өңірін.
Диқаншылар қуанып,
Балалар мәз боп қуанып.
Тұқымның шашты төгінін,
Боталы түйе,қозылы қой,
Құлынды бие, буаз мал,
Толтырды кекпен желінін.
Саятшы, мерген іздеп жүр
Таудың ұлар, елігін.
Жаз - құдаша келді де,
Қыстың зәрін тарқатты.
Жаз - құдаша жарқылдап,
Жер бетіне көк көрпе
Салды дағы отырды.
Жаз-құдаша
Мен шаттанып қуандым
Түскендей - ақ келінім.
Қуансам да мәз болып,
Қолайсыз уақ кез болып,
Табиғат жасап таршылық
Қолдан тартып ап кетті,
Күткен құдашамыздың,
Төрт - ақ ай ғып өмірін.