саябақ табиғат пен бай
объяснение: саябақты гүлдер,жасыл шөптер бояндырады.
сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан, күз болып, дымқыл тұман жерді басқан. білмеймін тойғаны ма, тоңғаны ма, жылқы ойнап, бие қашқан, тай жарысқан. жасыл шөп, бәйшешек жоқ бұрынғыдай, жастар күлмес, жүгірмес шулай. қайыршы шал-кемпірдей түсі кетіп, жапырағынан айрылған ағаш, қурай. біреу малма сапсиды, салып иін, салбыраңқы тартыпты жыртық киім. енесіне иіртіп шуда жібін, жас қатындар жыртылған жамайды үйін. қаз, тырна қатарланып қайтса бермен, астында ақ шомшы жүр, ол бір керуен. қай ауылды көрсең де, жабырқаңқы, күлкі-ойын көрінбейді, сейіл-серуен. кемпір-шал құржаң қағып, бүрсең, көңілсіз қара суық қырда жүрсең. кемік сүйек, сорпа-су тимеген соң, үйде ит жоқ, тышқан аулап, қайда көрсең. күзеу тозған, оты жоқ елдің маңы, тұман болар, жел соқса, шаң-тозаңы. от жақпаған үйінің сұры қашып, ыстан қорыққан қазақтың құрысын заңы
болашақта менің психолог болғым келеді. өйткені ол ға қиын жағдайларында дұрыс бағытын көрсетеді. ң жан-дүниесін зерттеп, құтқарады. мен бұл мамандықты неге таңдадым десеңіз,өмірге еш өшпенділіксіз,қорқынышсыз қарауды ң санасына жеткізуге тырысамын.өмірдегі қиын жағдайларында оларды алға ұмтылдыру,алда ғажайып нәрселердің бар екендігін сендіру. өмірде көптеген қиналып,тығырықтан шығар жол таппай жүргендерін талай кездестірдім. оларға үміт керек екенін түсіндім. күні бойы көптеген ң басынан өткергендерін,олардың қиындықтарын,қуаныштарын тыңдап,оларға ақыл кеңес бере отырып,қолдау көрсету керек екендігін білемін. маған тыңдауға әсіресе ұнайды. кейде ң ең қиын жағдайы - жалғыздық. олар өз сезімдерін кімге айтарын білмейді. өзін босқа кінәлай бермей,сондай ға көмектесемін деп ойлаймын. менің ойымша, психологтар - құтқарушылар. сол құтқарушылардың бірі мен боламын деп армандаймын.
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Мәтінді оқып, өзге планетадағы өзен мен жәндіктерге сипаттама бер. (Прочтите текст и опишите реки и насекомых на другой планете.)Жардың асты ағып жатқан қара қошқыл өзен. Өзеннің үстін жұп-жұқа мөлдір қабық қымтап жауып тұр. Өзен үсті құж-құж қайнаған ұсақ жәндіктердің қара құйыны. Қара қошқыл судың ішінде де алуан түрлі жәндіктер мол екен. Біреуі жыланша иірілген ұзын, екіншісі домалақ, кейбіреуі үшбұрышты жалпақ. Бірақ бәрінің де тұрақты формасы жоқ. Бұлтыңдап сынапша толқып құбыла береді...Кибер атомобильді арттарынан баяу жүргізіп келеді.– Ахмет, сіз айтыңызшы бұл неғылған ғажап планета? Көзімізге тірі жәндіктерден басқа ештеме түспей қойды ғой. Мына ағып жатқан суы да жаны бар бірдеңе сияқты. Мен өте қысылып келе жатырмын. Біреу (бәлкім осы планетаның ақылды тұрғыны болуы ғажап емес) екі көзін өңменнен өткізе тесірейіп тұрған тәрізді. Арқам тоңазып, қорқа бастадым.– Тоқташы, Мәриям, сен мынау дүңкілдеген дыбысты естисің бе? Мәриям енді ғана естіді. Расында да бір дүңкілдеген дыбыс алыстан еміс-еміс келіп тұр. Ол оның жүрек соғысымен бір ритмде сияқты. Мәриям шошып кетті. Жүр атомобильге қайтайық...
Қиялына қанат бітіріп, өнер-білім биігіне талпыған алғашқы тәлім-тәрбие ұясындай ізгі әсер еткен, парасатты ақыл иелеріне жақын жүріп, жақсылар қатарына ерте ілескен. Көзі ашық, сауатты, білімге құштар жасқа үлгі-өнер боларлық ойлы орта, тәлімге - ұстаздар да кезіксе керек-ті.