1. Мәтінді оқып, қардың соңы табиғаттың қандай дүлей күшіне ұласқалы тұрғанын, автордың бұл құбылысты қалай сипаттағанын анықтаңдар.Біздің жақта қыс ұзақБиыл қыс жүмсақ басталды да, арты толассыз жауған қарға ұласты. Әсі-ресе жаңа жылдың алдындағы үш күн, үш түнде бас көтертпей жауған қар, сол шаш етектен жауған қарға мелдеген ел мен жер ұлы тыныштықтың құша-ғына тұншығып, мәңгілікке бой суытқандай жым-жырт... Осынау адамды бой-күйездік пен есінеген ессіздікке жетелер өлі тыныштық — жапалақтап жауғанқар тыныштығы аса қызық, жүрек соғысын баяулатар мұң шақырады екен.Кісі бойы жауған қарды бұзып, шөп әкелетін күш қайда? Өздерінен бірхабар күтіп едім, тіпті бергі Тарбағатай қыстағында отырған жігіттер де, міне, үшінші күн ат ізін салмай отыр. Соған қарағанда, олар да қарға қамалыпқалған секілді... Қар бағанағыдай емес, қиғаш ұшып, сабалап жауады. Желкөбеңдеген жұмсақ қарды сыпыра ұшырып, сиыр таңдайлап әдемі сурет салыпжатыр. Үйден шығуға қорынған жұрт «не болды екен?» дегендей есіктерінашып, сығалай қарайды да, лезде жауып ала қояды... Отыз жылды араға салыпбарып, төпелеп жауған албасты қар, енді, міне, әлдебір жұмбақ та жат үнді сар-нап, әлдеқайдан, құбыла жақтан қақпақылдап жеткізе бастады. Қазақтардың«тілсіз жау» деп атар дүлей күші бар әлемнің билігін өз қолына алып, тісінақсита тау-таудың сай-саласын қуалап, жемтік іздеп бұқпалап жүргендей.Алтайдың аш қасқыры ғажап бір сиқырмен боранға айналып, адамдарға қарап, Таранын ашып, атылайын деп тұрғандай аса қорқынышты еді.​

Шығарма

Күзгі бақ.

Жаздан кейін күз "патшалығы" да келіп,бар аумақты өзіне баурады.Тіпті,жайқалып тұрған әсем баққа да келіп жеткен еді.Күзді күні тек күн салқындап,ел астық жинап қысқа қамданбайды.Соған қоса күз өзінің таңғажайып сұлулығымен де қалыс қалмайды.Оны күзгі бақтың бейнесінен байқай аламыз.Күзгі баққа кіріп қалсаң,бейне бір алтын жалатылған баққа кіргендей боласың.Ағаштар да,аяғыңның асты да сары түске боялған.Арасында қызыл,қоңыр,қызыл-сары түстер де араласып,керемет пейзаж береді.Күзгі бақта әдеттігіден көп серуендей бергің келеді.Себебі,ол тек әдемілігімен ғана емес,тыныштығымен де өзіне тартады.Күннің бұлтты не суық болуы күзгі баққа түк те әсер етпейді.Бәрбір де көркем.Отырғыштардың біріне отырып алып,кітап оқып,демалғың келе береді.Шешілмеген мәселең шаш етектен болса да,күзгі баққа келіп шешім іздейсің.Шығармашылық адамдары да күзгі баққа асығады емес пе?Бұл әдемі көрініске жыр арнамау не қағаз бетіне түсірмеу мүмкін емес қой.Не дегенменде,күзгі бақ – ерекше,адамды өзіне баурайтын сиқыршы.

"Ежелгі дәуір әдебиет" (VII-XIV ғғ.) деп аталатын жеті ғасырды қамтыған әдебиетіміздің, ұзақ тарихына қатысты ескерткіштер, шығармалар аз емес. Олардың алғашқылары деп түркі ру-тайпаларына ортақ Орхон ескерткіштерін (VII ғ.), "Қорқыт" (VIII ғ.) және "Оғыз-наманы" (IX ғ.) атаймыз.
Ежелгі дәуір әдебиетін Мұхаммед Хорезми, Әбу Насыр әл-Фараби, Әбу Райхан әл-Бируни, Махмұд Қашқари, Қожа Ахмет Йасауи, Сүлеймен Бақырғани, Жүсіп Баласағұни тәрізді түркі халықтарының біразына ортақ ойшылдары, ғалымдары, ақындары жалғастырады (X-XII ғғ.) – Аталған ғұламалар түркі халықтарынан шыға тұра кезінде араб әдебиетін, араб ғылымын, сонымен бірге дүние жүзі ғылымын дамытуға үлкен үлес қосқан.
Ежелгі дәуір әдебиетінің негізіне қыпшақ тілінде дамыған кезеңінде (ХIII-ХVI ғғ.) "Кодекс куманикус", "Махаббатнама", "Жүсіп-Зылиха", "Гүлстан", "Домбауыл", т.б. қиссалар, дастандар, шежірелер, тарихи мұралар енеді.

І. Көне түркі әдебиеті. Орхон жазуындағы жәдігерліктер.

1. Орхон-енисей ескерткіштерінің зерттелуі
2. Түркілердің ежелгі діни ұғымдар мен наным-сенімдері

Кез –келген халық, ру, тайпа ұлт болу үшін оның басынан кешірген тарихы болады. Сол секілді түркі халқының да өзіндік тарихы бар. Түркі халқының дүние жүзіне халық болып танылуы ҮІ ғасыр ортасында басталды. Сол себепті де ежелгі дәуір әдебиеті ҮІ-ХҮ ғасырлар аралығын қамтиды деп жорамалдайды. Бұл кейінірек қазақ халқының құрамына енген қазақ ру, тайпаларының ежелгі ру, ұлыс дәуіріндегі әдебиеті. Бұл ерте кездегі түрік, ру-тайпаларымен бірге жасалған ортақ әдебиеттің өзін 3 кезеңге бөліп қарастырамыз.

ҮІ-ІХ ғ. көне түркі әдебиеті ескерткіштері. Бұған орхон жазба ескерткіштері яғни «Күлтегін», «Білге қаған», «Тоныкөк» туралы құлыптастарға қашап жазылған жырлар, сондай-ақ, «Оғыз-наме» дастаны мен «Қорқыт ата кітабы»,