Қорқыттың нақыл сөздерін оқу және "Шежіре жер дастаны, өнердін алдаспаны" тақырыбына эссе жазу.​

атаның нақыл сөздерінен әртүрлі типтегі кейіпкерлерді іздестіріңдер.

• Берілген тірек сөздерге ие Қорқыттың нақыл сөздерін айтыңдар: бозторғай,

адам, қылыш, бөкен, ана, жомарт, қобыз, чл, шөп.

• «Күлді қаншама үйгенмен, төбе болмас», «Қара есектің басына жүген таққан-

мен, тұлпар болмас» деген нақыл сөздердің мәнін ашып, қорытынды ой айтыңдар.

• Қорқыттың нақыл сөздерін жаттап алыңдар. Жұптарыңмен бірге «Даналардан

шыққан нақыл сөз» тақырыбында пікірлесіңдер. Ой бөлісу барысында Қорқыт атаның

нақыл сөздерін қолданыңдар.

коркыт ата туылмай турганда аспан куркуреп катты дауыл сокты коркыт ата туылганда букили жаксы болды

о.ж

1)Сұрақ:

Үлпілдекті кім көріп ұнатып калады?

Жауап:

Жетіқарақшы

2)Сұрақ:

Үркер патша кай жердің патшасы болган?

Жауап:

Үркер патша аспанның патшасы болган.

3)Сұрақ:

Үркер Жетіқарақшыны кімдермен бірге қуады?

Жауап:

Үркер Жетіқарақшыны нөкерлерімен бірге қуады.

4)Сұрақ:

Жетіқарақшы Үлпілдекті неге ұрлап алып кетті?

Жауап:

Жетіқарақшы Үлпілдекті ұнатып калгандыктан оны ұрлап кетті.

5)Сұрақ:

Жетіқарақшы қашып бара жаткан кезде нені айналып өткенде таң атып кетеді?

Жауап:

Жетіқарақшы қашып бара жаткан кезде Темірқазықты айналып өткенде таң атып кетеді.

Объяснение:

Дұрыс болу керек.

Жаз маңдайы жарқ етсе,
Көтерілді көңілім.
Жек көрмедім сендерді,
Серуендеді серігім.
Жаз маңдайы жарқ етсе,
Қаз - құстары қаңқ етер,
Кімнің жылытпас көңілін.
Егіншілер сайлады
Мойынтұрық, самиян,
Ат, атан, өгіз - көлігін.
Жер киініп, құс келіп,
Мына жылы шуақта,
Жан - жануар бір алды,
Басындағы бөрігін.
Қыстайғы науқас қара жер,
Шығарды ауру - өлігін.
Бозбалалар ат ұстап,
Аударысып жарысып,
Бастады тағы желігін.
Бойжеткен қыз, келіншек,
Топтанып, сапқа тізіліп,
Бүйрегінен бүлкілдеп,
Әзілдесіп, езіліп,
Суға түсіп жабырлап,
Жарқ еткізіп өңірін.
Диқаншылар қуанып,
Балалар мәз боп қуанып.
Тұқымның шашты төгінін,
Боталы түйе,қозылы қой,
Құлынды бие, буаз мал,
Толтырды кекпен желінін.
Саятшы, мерген іздеп жүр
Таудың ұлар, елігін.
Жаз - құдаша келді де,
Қыстың зәрін тарқатты.
Жаз - құдаша жарқылдап,
Жер бетіне көк көрпе
Салды дағы отырды.
Жаз-құдаша
Мен шаттанып қуандым
Түскендей - ақ келінім.
Қуансам да мәз болып,
Қолайсыз уақ кез болып,
Табиғат жасап таршылық
Қолдан тартып ап кетті,
Күткен құдашамыздың,
Төрт - ақ ай ғып өмірін.