ОҚЫЛЫМ МӘТІНМЕН ЖҰМЫС4-тапсырма. Мәтінді рөлге бөліп (автор, кейіпкерлер) оқыңдар.Абай ауылына жеткенше асықты.АнауАбай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы, деді бір үлкен әйел.Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау... — Телғара! деді жасәйел.Абайдың келген хабарын естіп, анасы Ұлжан мен әжесісыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересіЗереАбай еді. Оныңтілеуін тілеп отыратын.Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соғанқарай жүре беріп еді, шешесі:Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер!деді.Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол беріп амандасты.Әкесі:- Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойыңдай болып біліміңдеді.Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел-гілі. Ол сабырмен:- Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып қайттым, - деді.Құнанбай:- Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! — деді (М. Әуезов«Телғара» — Абайға жеңгелерінің қойған аты.매де өсті ме что говориться в этом тексте

ответ: текст о том как Абай приехала через время домой, как его встречали родственники и он их

Объяснение: неудача

-задача, читать текст отдельно (автор, персонажи).

Поспешил в село Абай - Это Абай, Абай, обходи! Позволь мне рассказать маме

- База, Телгара гой… Моя дорогая, это… - сказал молодой Телгара.

дедушка великой женщины

Услышав известие о приезде Абая, его мать - #улжан и - Зере вышла, лучший Абай Зере теперь сидел на своем ппеуне.

Абай слез с лошади. Ему очень нравилась его мать. К этому

Мать сказала:

Милый мой, дитя мое, за тобой отец… Здравствуйте! - Он сказал.

Абай быстро повернулся к отцу отцу руку и поздоровался. Отец:

- Сынок, ты вырос и повзрослел! Как оказывается

он тоже вырос? - Он сказал. . Абай знает характер дяди, не прощающего смущения и невменяемости. Он терпеливо сказал:

дядя, я получил разрешение и благословение Хазрета», - сказал он.

Кунанбай:

Да, теперь у тебя есть мамы, привет, детка! - сказал (М. Ауэзов).

«Таужара» - имя, данное Абаю по рукаву.

ПРЕВОД☝️❤

Мағжан Жұмабай (Әбілмағжан) Бекенұлы (25 маусым 1893, Солтүстік Қазақстан облысы, қазіргі Мағжан Жұмабаев ауданы, Сасықкөл жағасы – 19 наурыз 1938, Алматы) – Алаш қозғалысының қайраткері, ақын, қазақ әдебиетінің жарқын жұлдызы өкілі. Атасы – Жұмабай қажы. Әкесі Бекен саудамен айналысқан дәулетті адам болған. Анасының есімі – Гүлсім. Мағжан ауыл молдасынан сауатын ашып, 1905 – 1910 жылдары Қызылжардағы (Петропавл) №1 мешіт жанында белгілі татар зиялысы, мұсылман халықтарының азаттығы жолында күрескен М.Бегишевтің ұйымдастыруымен ашылған медреседе оқыды. Медреседе Бегишевтен Шығыс халықтарының тарихынан дәріс алды, қазақ, татар әдебиеттерін, Фирдоуси, Сағди, Хафиз, Омар Һайям, Низами, Науаи секілді шығыс ақындарының дастандарын оқып үйренді.

Магжан Жумабаев родился и вырос в зажиточной многодетной казахской семье. Его отец Бекен, предки Жумабай-хаджи, Шонай, Утеген, Утемис — известные, знатные люди из рода Атыгай. Бекен от своей первой жены — узбечки Гульсум — имел семерых мальчиков и двух девочек: Мусилима, Кахармана, Магжана, Мухаметжана, Салтая, Галижана, Сабыржана, Гуляндан, Гульбарам. Благодаря заботе отца все дети получили необходимое начальное образование, тогда как не каждый родитель мог позволить такую роскошь.
В 1927 году, завершив учёбу, возвращается в Казахстане, работает учителем.
Летом и зимой 1917 году в Оренбурге принимает участие в создании партии «Алаш» и правительства  на обоих Общеказахских съездах, как делегат от Акмолинской области.