Жырдың жазылған кезеңі қандай ой тудырады?

былмем

Объяснение:

Ақкөңілдік – мінездің түрі, а ң аяулы қасиеттерінің бірі.Ақкөңіл адамның басқалармен қарым-қатынасына ізгі ниеттілік, шынайы тілектестік, ілтипаттылық пен жайдары қабақ, жарқын жүзділік тән. «Ақкөңілдің аты арып, тоны тозбас» деген халық нақалында бұл тамаша адамгершілік қасиетке ие кісінің мінездемесі дәл де нәзік бейнеленген.Мұндай адамдар – баршаның ісі ілгері бассын, көптің көңілі өссін, төңірек түгел болып, жұрттың жүзіне жайдарылық нұры жайылсын деп тілейді, соған өздерінің көңілі көншиді.Олар сұратпай-ақ, басқаға көмектесуге әзір тұрады, басқаны көңілдендіруге, шаттандыруға, қиындықтан құтқаруға құмар.Халық ондай адамды ақжүрек кісі деп марапаттап, құрметтейді.

Объяснение:

ставьте лайк если

Қобыз — таңқаларлық пішінді және ғажайып сазды, бай тембрлі аспап. Қобыз қазақ халқының ең көне аспаптарының бірі болып табылады.

Қобыздың саз аспабы ретінде тағдыры тайғақ, жолы тар, қиын-қыстау болды. Бұл аспап қазақ халқының тарихи-этникалық мәдениетінің көне көзі, рухани қазына мүлкі, эпостық және аспаптық музыкалық өнерін күні бүгінге дейін сақтап жеткізуші ұлттық мұра бола тұра, ол өзіне деген кертартпа ескілікті көзқарастан арылмай ақталмай-ақ қойды. Әу бастан-ақ қобыз бақсының, бақсылық жасаудың құралы деген пікір қалыптасқан болатын. Сондай бір түсінбеушіліктің кесірінен қобыз жаңа заман көшіне ілесе алмай ескіліктің қалдығы саналып жоғалып, жойылып кетудің алдында қалды дейді А. Затаевич. Дегенмен жоғалып жойылып құрып кетуге жақын қалған қобыз ойнау өнерін өмірге қайта оралтып «шаң басқан уақыт» пернесін ашуға жасалған шаралармен ізденістер, талпыныстар болмай қалмады. «Қобыз - қазақ халқының ұлттық аспаптарының ішіндегі ең көнесі. Оны жасау үшін алдын-ала дайындалған бөренені бес-алты ай көлеңке жерде кептіреді. Қобызды қарағаш, теректен шабады. Қобыз жақсы болуы үшін ағаш қатты болмауы керек. Ел арасында қобыздың нар қобыз, қыл қобыз, зар қобыз түрлері кездеседі», дейді