3. Мәтіндерді оқы және суретін сал. Керекті сөздер: ішінде, оң жағында, сол жағында, ор- тасында, алдында. а) Менің есімім – Медет. Мен суретте ата-әжемнің орта- сында тұрмын. Атам менің оң жағымда тұр, ал әжем сол жағымда тұр. ә) Менің есімім – Фарида. Мен қазір сурет салып отыр- мын. Менің оң жағымда ағам отыр. Ол маған көмектеседі. Ал менің мысығым суретшілердің ортасында отыр решить прям щас​

Хайуанаттар бағы.

Объяснение:

Өткен демалыс күндері біз ата-анаммен және сыныппен бірге хайуанаттар бағына бардық. Бұл өте жақсы болды. Таңғы сағат 10-да менеджерге жиналдық. Біз оның тұрғындарын еркелету үшін арнайы тамақ сатып алдық. Әрине, біз тәттілерді, шарларды және фотоаппаратты да алдық - бірақ бұл, әрине, өзіңіз үшін. Билет бақылауынан өткен соң біз құстарды тамашалауға бардық. Түрлі-түсті, дауысы мен жүріс-тұрысы бар олардың саны көп болды. Олардың кейбіреулері сұңқар мен бүркіт сияқты жыртқыштар, ал басқалары бейбіт және нанды рахаттана жейді. Мен әсіресе қызғылт фламинго есімде, олар гуашьпен толтырылған сияқты - керемет. Содан кейін бірнеше тордың артында жыртқыштар тұрды. Тірі жолбарыстар, пантералар, аюлар, сілеусіндер. Содан кейін біз хайуанаттар бағының мейірімді тұрғындары - маймылдарды қарастырдық. Олар бір-бірімен оңай сөйлесіп қана қоймай, туыстарын мазақ ететін көрінеді, сонымен қатар барлық келушілерге лап-қаламдарын батыл тартады. Маймылдар өздерінің ептілігі мен тапқырлығын көрсетеді. Олардың намысқойлығы соншалық, бананды тікелей менің сыныптасымның қолынан алып, бірден жеп қойды. Бұл ішуге жақын. Хайуанаттар бағымен ары қарай жүріп бара жатқанда біз зообақ қызметкерлері келушілерге жануарларға қатысты сұрақтар қойған викторинаның куәсі болдық. Бүкіл сынып көптеген сұрақтарға жауап бере алды - біз ақ пушистый қоянды жеңіп алдық, ол қазір мектептегі тірі бұрышымыздың тағы бір тұрғынына айналды. Біз қоянға Филка деп есім қойдық, енді оған кезекпен ас бөлмесінен және үйден тәттілер әкелеміз. Сыныптағы тағы бірнеше жігіт пони атқа мінді, ақ-қызыл сиыр Мишка Кузнецованың бетінен жалады, мен ламаның жұмсақ бетін сипап үлгердім. Біздің хайуанаттар бағындағы сенбі күні түстен кейін осылай өтті.

Перевод на руский

Зоопарк

В выходные мы ходили с родителями и классом в зоопарк. Было просто замечательно. Где-то в 10 утра мы собрались у зверинца. Купили специальный корм, чтобы побаловать его обитателей. Еще конечно взяли конфет, шариков и фотоаппарат – но это, конечно, уже для себя. И пройдя билетный контроль, отправились смотреть птиц. Их было очень много, с разными окрасами, голосами и поведением. Кто-то из них хищники, как ястребы и орлы, а кто-то вполне мирные и с удовольствие кушают хлеб. Особенно мне запомнились розовые фламинго, которых словно облили гуашью – такие невероятные. Потом были хищники за несколькими клетками. Живые тигры, пантеры, медведи, рыси. Дальше мы смотрели, наверное, самых общительных обитателей зоопарка – обезьян. Они не только запросто общаются друг с другой и как будто потешаются над сородичами, но и смело тянут свои лапки-ручки ко всем посетителям. Обезьянки хвастаются своей ловкостью и смекалкой. Они такие наглые, что отобрали банан прямо из рук у моего одноклассника и тут же его слопали. Смешно почти до колик. Гуляя дальше по зоопарку, мы стали свидетелями викторины, где работники зоопарка задавали посетителям вопросы про животных. Нам всем классом удалось ответить на наибольшее количество вопросов – и мы выиграли белого пушистого кролика, который теперь стал еще одним обитателем нашего живого уголка в школе. Кролика мы назвали Филькой, и теперь по очереди приносит ему лакомства из столовой и дома. Еще несколько ребят из класса катались на пони, Мишку Кузнецова большая бело-рыжая корова лизнула в щеку, в мне удалось погладить мягкую мордочку ламы. Вот так наш субботний день в зоопарке.

Қазақстанның бас қаласы-Астана. Ел мен жер тағдырын елеңдетпейтін кезі жоқ. Ертеңге қалдырар, ұрпаққа табыстар мирас-мұрамыз да, байлық базарымыз да - сол елмен жердің тағдыр талайы. Арғы бергі аталарымыздың ту көтеріп, туырлық тігер құттыхана шаңырағының уығын шаншар майлы да жайлы, қой үстіне бозторғай жұмыртқалардай жұмақ мекен таңдауы тегіннен тегін болмаған. Аңыз бен ақиқаттың шындық шырайындай Асан бабамыздың желмаямен жаһанды кезіп, халқына құт мекен болатын жерұйықты іздеуінде жан тебірентерліктей сыр жатыр емес пе? Ұлытаудан басталар ұлы көшіміздің кеңес дәуірі кезінде Астана қазығын бірде Орынбор, бірде Қызылордаға қадап, одан жасыл желекті, түсті кілем Алматыға тұрақтауы Мәскеудің пәрменімен болған еді. Еліміз тәуелсіздігін алғаннан кейін ғана елорданың қай жерде болуын таңдау мүмкіншілігіне Елбасымыз ие болды. Астанамыздың Қазақстанның орталығында болуы қай жағынан алып қарасаңда дұрыс шешім еді. Себебі, Сарыарқа талайды көрді, талайға төзді. Бағзы бабаларымыздың ақ найзаларын аспанға атқан айбырлы жеңістерінің куәгері болды.