4-тапсырма. Мәтінді рөлге бөліп (автор, кейіпкерлер) оқыңдар. Абай ауылына жеткенше асықты.Анау Абай, Абай ғой, айналайын-ай! Апасына айтайыншы, деді бір үлкен әйел.Бәсе, Телғара ғой... Жаным-ау, мынау... — Телғара! — деді жасәйел.Абайдың келген хабарын естіп, анасы — Ұлжан мен әжесі — Зересыртқа шықты. Зеренің ең жақсы көретін немересі — Абай еді. Оныңтілеуін тілеп отыратын.Абай аттан түсті. Ол көп ішінен, ең алдымен, өз шешесін көрді. Соғанқарай жүре беріп еді, шешесі:Шырағым, балам, ар жағыңда әкең тұр... Сәлем бер! — деді.Абай әкесіне қарай тез бұрылды. Әкесіне қол беріп амандасты.Әкесі:Балам, бойың өсіп, ержетіп қалыпсың! Бойыңдай болып біліміңде өсті ме? – деді.Ұялғанды, жауап айтпағанды кешірмейтін әке мінезі Абайға бел-гілі. Ол сабырмен:Шүкір, әке, Қазіреттің рұқсатын, фатиқасын алып қайттым, — деді.Құнанбай:— Бар, енді шешелерің жаққа бар, амандас, балам! — деді (М. Әуезов«Телғара» — Абайға жеңгелерінің қойған аты.олуына- сөздің?нап, а​

Әр адамның міндеті - табиғатты қорғау. Біз күнделікті ауа мен суды ластаймыз. Қалаларда қөптеген зауыттар мен фабрикалар ауаны түтінмен ластап, көптеген адамдардың тыныс алу мүшелерін зақымдайды. Сондықтан табиғатты қорғау үшін, біз қолымыздан бар келетінімізді істеу керек.
Защищать природу каждый долг человека. Каждый день мы загрязняем воздух и воду. Заводы и фабрики , которые работают в городах, загрязняют воздух дымом, после чего подвергаются опасности органы дыхательных путей. И для того, чтобы защитить нашу природу, мы сделаем всё что в наших силах

Менің сүйікті үй жануарым.

Менің ойымша, үй жануарын асырау үлкен жауапкершілік пен дайындықты талап етеді. Себебі, жануар деген де тіршілік иесі, ойыншық емес, оған да көңіл бөліп, серуендету керек, тазалығын сақтап, ауырса емдеу керек дегендей. Мен бұл жауапкершілікті толықтай түсініп, дайын боғандықтан ата - анам менің туған күніме көптен күткен арманым, жеті қазынаның бірі саналатын - ит сыйлады. Сыйлығымды көргенде менің қуанышымда шек болмады, себебі жай ит емес, нағыз қазақтың тазысы. Өзіміз жер үйде тұратындықтан, күшігіме де қолайлы болды.

Күшігіме ат қоймас бұрын, көп ойландым, атына заты сай болсын деп. Сонымен біраз уақыт бақылап жүріп, ақырында Саққұлақ деп қоюды шештім, себебі өзі әлі кішкентай күшік болғанымен, елеңдеп, сақ жүреді екен. Екеуміз бірер күннің ішінде – ақ бір – бірімізге бауыр басып, әбден үйренісіп қалдық. Қайда барсам да, мейлі аулада шаруа істеп жүрсем де, кішкене күшігім құйрығын бұлаңдатып соңымнан қалмайды.  Күшігім шамалы өскен соң, оны жттықтырып нағыз тазы қылып өсіремін. Ит адамның досы демекші, менің ең жақын серігім болды. Сабақтан келген соң, ата - анама үй шаруасына көмектсіп болған соң міндетті түрде бос уақытымды Саққұлақпен өткізіп, ойнауға асығып тұрамын.