Сделай морфологический разбор слова ата​

ата-зат есім,жалпы есім

Мен демалыста үйде болдым. Сен каникулда қайда өткіздің? Сіз ертең біздің үйге келіңіз. Ол футболға кетті. Біз Астанаға бардық. Сендер өздерің қыдыра беріңдер. Сіздер айтыс көріңіздер. Олар айтыстың көрермендері.

Бұл тарихи ескерткіштер. Сол оқиға есімде қалыпты. Ол бір қызықты кездер еді ғой. Осы күні сол кездерді қатты сағынамын. Анау таудың етегінде сендер тұратын едіңдер. Мынау бәріміз бірге түскен сурет. Әне тағы ескерткіш тұр.

Мына суреттегі кім? Сенің артыңдағы не? Қандай кітаптар оқыдың? Сен қай мектепте оқисың? Бұл қалаға қашан келдіңдер? Сенің үйің қайсы?

Объяснение:

С самого начала своей жизни каждый человек крепко-накрепко связан со своей родной землей. Потому и говорят в народе, что родная земля и в горсти мила. Это та земля, по которой ребенок делает свои первые шаги. Которая кормит хлебом, выросшим на ее полях. По этой земле ребенка впервые ведут за руку отец и мать. Родная земля — это та, которую ты видишь первой в жизни и запоминаешь до самого горизонта — улицу, лес, поле, реку, родные детский садик и школу. Много разных пейзажей увидит еще в жизни человек. Но этот, первый и самый главный, он не забудет никогда. Закроешь глаза- и вот он, предстает перед взглядом, будто наяву.

Издавна воины шли на битву, спрятав за пазухой мешочек с родной землей, приложив его к сердцу. Чтобы, если прольется кровь на чужбине, то пусть оросит родную землю. Если уж не придется лечь в землю к своим предкам, то пусть ее хоть на могиле насыпят. А те, кто уезжает надолго или навсегда на чужбину, тоже везут с собой горстку родной земли.