Орта ғасырлар деген тіркес алғашқы болып қай жерде қай ғасырда қолдана бастады​

Ортағасыр, кейде Орта ғасырлар,– адамзат тарихының ежелгі дүние мен жаңа тарих аралығындағы кезеңі.

Ортағасыр ұғымды XV – XVI ғасырларда Қайта өркендеу дәуірінің итальян тарихшы-гуманистері (Ф.Бьондо, т. б.) енгізіп, XVIII ғасырда бекітті.

осылай орта ғасыр дәуірі пайда болды

Если ты про фильм,то вот написал* это казахское кино "кочевник" про события, происходившие в восемнадцатом веке на территории центрального и северо-восточного казахстана.молодой сын казахского хана подает большие надежды своему племени. он умен, силен и верен своему народу. мансуру пророчат великую судьбу казахские кочевники ведут активную борьбу с джунгарскими завоевателями. молодой хан должен будет пройти огромное количество испытаний, чтобы доказать, что он достоин быть полководцем и править своим народом. потеряв в раннем возрасте отца, аблай стремится отомстить за его смерть и желает победить джунгарскую орду. став старше, мансур попадает в плен и сбегает, воспользовавшись дочери хана. вернувшись в родное племя, он поднимает свой народ на войну с захватчиками и доказывает на деле, что он достоин стать предводителем и завоевать для своего народа свободу. отдельной линией идет его любви к девушке гаухар. она поддерживала его в самые сложные для него моменты. ее самоотверженность и преданность демонстрируют нравы и поведение женщин того периода! мансуру приходится делать сложный выбор и определяться для себя более важные цели. и он выбирает свой народ и свободу от ига захватчиков.

Аяз би - қазақ ертегісі.

Ертегідегі Жаман – қазақ ауыз әдебиетіндегі ел басшысының үлгілі бейнесі. Ол – қарапайым, парасатты, адал, шыншыл, көреген, тапқыр, кішіпейіл, іззетті, көпшіл, қайырымды, қанағатшыл. Бұл қарапайым халық бұқарасының «елді осындай адам басқарса» деген арманынан туған бейне.

Аяз би туралы айтылатын ертегі-аңыздардың бәрінде дерлік Жаман қойшының Мадан хан сынынан өтуі, үйленуі, ханның күншіл, ақылсыз қырық уәзірін өлімнен құтқаруы, оның даналығын, достыққа адал, сертке беріктігін, әділдігін мойындаған хан өз тағын беруі сөз болады. Жаман хан болғаннан кейін де жыртық тоны мен жаман тымағын хан сарайы босағасына ілдіріп қояды. «Кей-кейде хандық тақтың буымен көңілім тасып, асып бара жатқандай болсам, соған көзім түседі де, тез тәубама келемін» дейді екен. Сөйтіп ол жыртық тоны мен жаман тымағын көрген сайын тәубасынан жаңылмай, өзіне-өзі: «Аяз би әліңді біл, құмырсқа жолыңды біл» деп отыратын болған.

Өмірдегі реалды нәрсенің өзін әдейі өзгертіп көрсету – ертегі жанрының өзіндік қасиеті болғандықтан, ертегіші де оның мазмұнын барынша әсірелеп көрсетуге, сырлы да ғажайып етіп көрсетуге күш салады. Мәселен, «Аяз би» ертегісіндегі ханның әлсіз, жоқ-жітік, жаман қойшының ақыл-парасатын мойындап, оған хандық тағын сыйлап беруі өмірде әсте болуы мүмкін емес жағдай. Бірақ ертегіші осылай баяндайды, тыңдаушы оған иланады. Өйткені ертегіні айтушы да, тыңдаушы да өмірде бір рет болса да солай болғанын қалайды, соны армандайды. Қысқасы, Аяз биді өмірде болған тарихи тұлға дегеннен гөрі, халықтың «ел басқаратын адам осылай болу керек» деген арманынан туған Арман ханы, ел билеушіге тым ертеде ескерткен халық даналығы мен асқақ мұратының көрінісі деген орынды.