ӘЛЕМНІҢ ЖЕТІ КЕРЕМЕТІН УАҚЫТ ӨТЕ ЖАҢҒЫРТЫП ТҰРУ КЕРЕК. ЭССЕ Аргументпен

Анам мени ылги менин комекшим дейди.Ол созди анам бекер айтпайдв ойткени биз уй жумысын бирге истеуге тырысамыз.
Менин бариненде жаксы коретиним анама (куня, нужен перевод) комектесу : кокенистерди тазалаймын,(грибы нужен перевод) тураймын, иримшик тураймын ,ал озим анам тамак истегенине немесе ерекше тамак истеген кезинде бирак озимде енди бастап келе жаткан аспазбын,бирак мен (борщь, нужен перевод) писире аламын,немесе пирог писире аламын.
Мен анамнын аркасында уй жумысын жаксы истеймин. Мен улкен болган кезимде озимнин отбасым болады , мен сол кезге дейин нагыз

Адам қанша жыл өмір сүрсе де, қандай іспен айналысса да, өмірдегі ең ұмтылмас сәттер болып мектепте өткізген уақыт қалатын шығар. Мектеп-білім айдынындағы үлкен кеме. Осы кемеде он бір жыл уақытты әр бала өткізеді. Мектеп табалдырығын тарыдай болып аттап, он бір жыл бойы білім алып, таудай болып шығамыз. Алғашқыда мектепке келіп әрбір әріпті, әрбір санды жазып үйрену қалай қиынға соққан еді? Уақыт өте бәрі өзгерді. Жазуды да, оқуды білмейтін кішкентай балалар бүгін міне, мектеп бітіру туралы атестатты қолдарына ұстап, үлкен өмірге жолдама алды. «Қашан ғана осы мектепті бітіремін» деп ойлайтын кездер көп болып еді. Қазір сол мектепті бітіріп шыққаныма өзім сене алмаймын. Көзді ашып-жұмғанша уақыт тез өтті де кетті. Соңғы қоңырау осы жылы біз үшін расында да соңғы рет.