Ақтамберді жыраудың «Балаларыма өсиет» толғауындағы рухани құндылықтарды тауып, құндылығын бағалап, өмірмен байланыстыра отырып талдау жасаңдар.​

Ақтамберді Сарыұлы 93 жыл өмір сүрген, яғни 1675–1768 жж. дəуір кешкен. Ол күреске ерте араласқан жауынгер-жырау санатына жатады. Тұрмыстың қыр-сырын, отбасы, елдік, ерлік, жер мəселелерін жырларында жақсы бейнелеген. 1738–1752 жж. қазақ-қалмақтың қанды қақтығыстарының барлығына дерлік қатысқан. «Ақтабан шұбырынды» оқиғасының зұлмат қан кешуін бастан өткерген. Ес білгеннен бастап 70 жыл бойы ат үстінен түспей, елі мен жерін қорғаған қас батыр, айтулы шешен, қабырғалы би, атақты жырау. Қазақ жауынгерлерінің азаттық, құлдық жөніндегі түсініктері, болашаққа деген сенімі, адалдық-жауыздық, қиянат, əділетсіздік хақындағы таным-түсініктері Ақтамберді талғамынан өтіп жыр-толғауға айналған. Əлі де қолға түспеген толғаулары ел аузында сақталуы ықтимал. Қазіргі қолда бары 300 жолдан аспайды [1; 29].

Даңқты жыраудың азғантай қазынасының өзі афоризмдерге толы. «Күмбір-күмбір кісінетіп»,«Уа, қарт Бөгенбай», «Менімен, ханым, ойнаспа», «Жауға шаптым ту байлап», «Заманым менің тар болды» жəне т.б. өлең-толғаулары батылдыққа, ізгілікке, отансүйгіштік күй-сезімдерге толы.

Радио- сымсыз байланыстың бір түрі, сигнал таратушы ретінде әуе толқындары пайдаланады. Радиобайланыстың қасиеті -әуе толқындары арқылы хабарларды аса шалғайға сымсыз әдісімен жеткізу.
Хабарлағышқа орнатылған ұшқындық аралық тербелмелі контур жіберіп - таратушы антеннамен индуктивті байланыста және онымен резонанстық күйге келтіріледі. Сигналды тіркеу тәсілдері әуе толқындар (радиотолқындар) арқылы жіберген сигналды (хабарды) қабылда алады. Радиобайланысты алғаш ойлап тапқан - А. С. Попов.
1955 жылғы үлгідегі жапон радиосы

Қазақ халқының қонақжайлылығы

Қазақ халқының бойындағы жомарттық пен дархандық қасиеттер қонақжайлық дәстүрінен айқын көрінеді. Қазақ халқы қашанда қонағын құшақ жая қарсы алатын, бар тәттісін қонағына ұсынатын халық ретінде танылған.

Адамдарды бір - бірінен бөлмей, жылы пейіл мен ыстық ықылас, құрмет таныту - қонақжайлылықтың белгісі. Қазақ халқының бұл қасиеті әрдайым шетелдік қонақтарды таң қалдырады, себебі біздің мәдениетімізде"қонақасы", "қонақ кәдесі" деген ұғымдар бар. Ерте заманнан бері жолға шығушы кез келген ауылда тоқтап, дәм татып, демала алады. Әр қонақтың өз еншісі бар есептелген. "Қонақпен бірге құт, береке келеді" деп сенген. Үйге келген қонаққа ең болмаса нан ауыз тигізбей шығармаған.