уменя қазақ тілі ша фотку скину как 2 делать​

там написано о чем текст но я не поняла про что, можешь сфотать по понятнее?

Менің өз замандастарыма көзқарасым, қатынасым қандай, олар маған ұнайды ма, жоқпа- деген сұраққа біржақты жауап бере алмаймын. Бір жағынан мен өз замандастарымды ұната қоймаймын, екінші жағынан құрметтеймін. 
Ұнатпайтыным- алдыңғы буындағыларға қарағанда жан байлығы аздау сияқты,  ұнататыным- олар жаңа технологияларға тез үйренеді, күрделі ақпараттарды тез қабылдайды.
Қазіргі ұрпақтарды алдыңғылармен салыстыра отырып, қазір байлар
мен кедейлерге бөліну қатты білініп тұр деуге болады, бұл  жаман.
Қарама қарсы  топтағы екі адам бір-бірін түсінбейді, олар тек өте қажет жағдайда ғана араласуы мүмкін.
Менің көзқарасымда менің замандастарыма тәрбие жетіспейтін сияқты. Олар көпшілік жағдайда өздерін ешқандай кедергілер мен шектеулер жоқтай ұстайды. 
Көпшілік -қазіргі жастар қайырымсыз деп есептейді. Бұны мен былай түсіндіремін, қазір бәрі интернетке кіре алады, ал интернет кейде адамның психикасын бұзады. Ертеде адамдар бұндай ақпараттан қорғалған еді. Қатыгездіктің тағы бір түсініктемесі- киноэкрандарда, жалпы ақпарат құралдарында, компьютерлік ойындарда: қатыгездік бір шектен шығушылық емес, күнделікті қалыпты әдетке айналуда.
Мен барлық ұрпаққа бірдей мінездеме беру дұрыс емес деп ойлаймын, әр адам өзінше ерекше.
Біз ұрпақ туралы жалпы айтқанда әр түрлі адамдарды қосып жібереміз, мейірімділер мен қатыгездерді, салмақтылармен жеңіл ойдағыларды, ақылдылармен онша ақылды еместерді.
Адамзат мыңдаған жылдардан бері өсіп, дамып келеді және барлық заманда ұқсас сынақтардан өтеді, сонда да әркезде бір тырманы басады. Сатқындық, жалқаулық, махаббат-бұның бәрі жаңалық емес. Айырмашылық тек қоршаған жағдайда. Жағдай өзгерсе- адамдар қарым-қатынасы өзгереді. Мысалы: біздің ғасыр, жоғарғы технологиялар ғасыры, адамдар қатынасына көп өзгеріс енгізді: біз бір-бірімізге қонаққа аз барамыз, балалармен жасөспірімдер аулада ойнамайды. Осының нәтижесінде, бір-бірімізбен қатынасымыз бізден бұрынғылардан өзгеше.

Айналамдағы адамдарды бақылап жүріп мынаны ұқтым, адамның бойындағы ең басты қасиет -ақкөңілділік, яғни басқаны түсіне алу және қайғысына ортақтаса алуы.
Ақкөңіл адам ешкім көмек сұрамасада, жақсылық жасағысы кеп тұрады.
К.Воробьёвтың мәтінінде мұртты сержант жүргізуші "веллиседе" таныс емес офицерді ауылына жеткіземін деп, ешкім күтпген және өзіне келтіруі мүмкін шешім қабылдайды,:ол шаруаларға көмектесетін болып шешеді. Шаруалардан жол ақысын да,еңбекақы да сұрамай оларға көмек қолын созады, оның бұл әреетінен оның мейрімділігі мен ақкөңілдігін көруге болады. Ақкөңіл болу дегеніміз жасаған жақсылығы үшін ешкімнен алғыс күтпеу.
Тағы бір мысал келтірейін.
Бұрын мен адамдардың менің сөздеріме деген реакцияларын байқамайды екенмін.
Бір күні құрбыма бірдеңе айтқан едім, ал ол ертесіне хабарласпады да, кездескенде де сөйлескісі келмеді. Содан кейін мен өз қылықтарымды түзей бастадым , одан кешірім сұрадым, содан бері екеуміз арамызлан қыл өтпестей татумыз. Өз айналамдағыларға көбірек көңіл бөлу арқылы мен оларға қиын сәтте іспен болсын сөзбен болсын көмек беріп, оларды демеуге тырысамын.
Айналаңдағыларды сыйлау, көмектесу, оларға жақсы мінез көрсету, керек қол ұшын беру-міне, ақкөңілділік дегеніміз осы

Сама перевела, думаю правильно