Доспамбет жырау толгауларынын идеясы​

туган жерине деген суиспеншилик пен корган болу

Қыз қуу — қазақ халқының өте көне ойындарының бірі. Ол республикамыздың халықтарының арасында кеңінен тараған ұлттық ат ойыны тобына жатады. Түрік халықтарың арасында кеңінен тараған, сонау ертеден келе жатқан спорт ойыны, ертеде «Қыз қашар», «Қыз қуалар» деп аталғаны болмаса, біздің заманымызға дейін оншама өзгеріссіз жеткенін атап өтуіміз керек. Осы типтес ойындардың мүлде құрып кетуінен сақтау үшін, жанашыр ағаларымыз әр жыл сайын Наурыз мерекесінің қарсаңында түрлі турнирлер ұйымдастырады. Солардың бірі - Бекболат Тілеухан. 

Кыз куу Ол республикамыздын халықтарынын арасында кейыннен тараған улттық ат ойыны тобына жатады. Сонау ертеден келе жатқан спорт ойыны, ертеде «Қыз қашар», «Қыз қуалар» деп аталғаны болмаса, біздің заманымызға дейін оншама өзгеріссіз жеткенін атап өтуіміз керек. Бул жарыс өзінін тері жағынан біздін заманымыздан бурын қандай болса, қазірде сол куйінде қалды. Сол заманғы тартіп бойынша жарыс жігіт пен онын қалындығы арасында өткізілген (біздін заманымыздан бурын VIII—VII ғасырларда Қазақстанның территориясын жайлаған кейбір рулардың арасында осындай тәртіп болған). Егер жігіт жарыста жеңілсе, ол өзіне қойылатын талапты ақтай алмағаны үшін оның қызбен некелесуге құқы болмаған. Ертедегі аңыз-ертегілерге қарағанда, қазақтарда тағы бір мынадай әдет-ғұрып болған. Осы әдет бойынша жарысқа екі рудың қыз бен жігіті түскен. Жігіттің жеңілуі оған салынатын айыппен қоса, өз руында еті тірі жігіт пен жүйрік атының жоқтығы үлкен кемістік болып табылған. Егер қыз жеңілген деп табылса, оның жағының келісімі бойынша, ешқандай қалыңсыз-ақ ол жеңген жігітке тұрмысқа шығады.