Суретті қарастырыңыз. (а) Осы екі ағзаның құрылыс ерекшеліктерін сипаттаңыз: * Подпись отсутствует

Почему нам надо беречь Землю? Она же большая, ее на всех хватит – так скажут некоторые. Да ответ прост: без нее мы не сможем прожить ни дня. Она нас кормит, поит, согревает, дает дышать и защищает от метеоритов. Да, Земля огромна, но она у нас одна. И как говорят ученые, только она пригодна для жизни человека. Никто не знает, сможет ли человек хоть день выжить на какой-нибудь другой планете.

Сейчас людей на планете миллиарды. Мало того, что природа должна прокормить каждого, так еще каждый хочет себе дом, машину и кучу вещей. Для этого строятся заводы, работают шахты, а из недр земли качают нефть, хотя можно использовать энергию воды, солнца, ветра. Дым и другие выбросы от производства попадают в атмосферу, в почву и в воду. Человек потребляет все ресурсы планеты, и они истощаются.

Еще человек хочет распоряжаться животными, как будто он их создал. Он даже иногда убивает их просто так, ради развлечения, а не для еды.

Только сейчас люди спохватились: животные и растения вымирают, а глобальное потепление грозит утопить в океанах всю нашу цивилизацию.

Теперь все знают, что о планете нужно заботиться, что ее надо беречь. Только многие думают: пусть государство этим занимается. Или пусть другие стараются.

Но планету сберечь можно только общими усилиями. Забота о ней – это дело каждого человека и дело каждого дня. Она начинается с малого. Это выключить свет, когда он не нужен. Закрутить кран, чтобы зря не лилась вода. Это солнечная батарея на крыше дома и машина с электродвигателем. Посаженное на улице города дерево. Обертка или бутылка, которую выбросили в урну.

Так же для уменьшения роста полигонов, на которые вывозится весь мусор, нужно обязательно сортировать мусор для вторичного использования. На переработку можно отправить бумагу, картон, пластик, стекло, металл и многое другое.

Даже технику, пришедшую в негодность можно переработать (СВЧ-печи, компьютеры, принтеры и многое другое.

Уважаемые жители, пришло время проявить гражданскую сознательность и активность: принять активное участие в раздельном сборе мусора.

У жильцов индивидуальных домов есть много возможностей сократить объём вывозимых коммунальных отходов.

Так, например, они избавлены от проблемы вывоза пищевых отходов. Кухонные отбросы скармливаются животным подсобного хозяйства. Такие отходы можно компостировать или закапывать, т.к. они не оказывают вреда природе. Ведь пищевые отходы достаточно легко разлагаются и становятся воздухом и землей.

Такая же участь ожидает скошенную траву и осенние листья – это отличное сырье для компоста. Даже срезанные ветки находят себе применение в качестве мульчи после измельчения в садовых дробилках

Металлолом, как правило, не пропадает. Часто находятся предприимчивые люди, занятые сбором металлолома из «частного сектора».

Так давайте будем бережнее относиться к окружающей нас среде.

Әбділда Тәжібаев – осы заманғы қазақ поэзиясының аса көрнекті шебері, ірі драматург және белгілі әдебиет зерттеушісі. Әдебиеттегі алғашқы қадамын өткен ғасырдың 20-жылдарының соңына ала өлең жазудан бастаған ол қазақ сөз өнерінің озық дәстүрлерімен дүниежүзілік әдебиеттің үздік жетістіктерінен үйрене отырып, 30-жылдардың орта шенінде-ақ айтулы ақын, республикада әдебиет ісін ұйымдастырушы қайраткерге айналды. Ә.Тәжібаев – поэзияда лирика мен поэма жанрын қатар алып жүрген ақын. Оның қаламынан туған 30-дан астам поэма мен өте көп сандағы өлеңдері сыршылдық, ойшылдығымен, шыншылдық, оттылығымен ерекшеленеді. Ә.Тәжібаев поэзиясын басқа бірде-бір ақынның туындыларымен шатастыру мүмкін емес. Оның поэзиясы – тың ізденістің, жоғары мәдениеттің, кәнігі шебердің поэзиясы.

1909 жылы Қызылорда қаласында дүниеге келген. Атақты ақын Нартай келіп, Әбділданың анасы Айманкүлмен айтысқа түскен. "Сыр елі-жыр елі" атанған Сырда туып-өскен Әбділдаға іргелі ақындардың жыр додасы да өзіндік әсерін тигізсе керек.

Әбділда Тәжібаев "Күй атасы","Ақын", "Портреттер" аталатын дастандар жазумен бірге, лирикалық поэмалардың қазақ әдебиетінде озық үлгілерін қалыптастыруға да үлкен үлес қосты. Әдебиетті зерттеумен де айналысты. Балалар тақырыбына да қалам тартты.

Ә.Тәжібаев атақты драматург те. Драмалық шығармалар жазуды 30-жылдардың соңына ала бастап, әдебиеттің бұл күрделі жанрында айтулы туындылар берді. Әдебиеттану саласында да жемісті еңбек етіп, Ә.Тәжібаев талантты ғалым екенін танытты. Оның, әсіресе, поэзия мен драматургия саласындағы зерттеулері терең ғылымилығымен, талдауларының нәзіктігімен тәнті етеді.

Ә.Тәжібаев ұзақ шығармашылық ғұмырында тынымсыз ізденіп, үздіксіз еңбектеніп, тұтас бір дәуір шындығын жан-жақты, жоғары көркемдікпен бейнелеген өте мол мұра қалдырды.

Өмірбаяны. Әбділда Тәжібаев 1909 жылы Ақмешітте (казіргі Қызылорда қаласында) дүниеге келеді. Әкесі Тәжібай 1915 жылы қайтыс болады да, шешесі Айманкүл күнкөріс жағдайына байланысты алты жасар Әбділданы қала сыртындағы Қараөзек деген жерде тұратын төркініне алып кетеді. Содан болашақ ақын он үш жасына дейін шешесі Айманкүл мен нағашы атасы Далдабайдың тәрбиесінде өседі. Жас Әбділданың өлеңге, әдебиетке деген құштарлығын оятқан да өз анасы мен нағашы атасы болады. Айманкүл араб, парсы тілдерін жақсы білетін сауатты, көзі ашық, көңілі сара кісі екен, Әбділдаға өзі хат танытып, әдебиет үлгілерін оқытып үйретеді. Кейін белгілі халық ақыны болып, өлеңдер жинағы да жарық көрген Айманкүл, ол кезде әкесі Далдабай қарттың өтінішімен ауыл адамдарына Шығыстың қиссалары мен қазақтың неше алуан жыр-дастандарын оқып беріп отырған. Соларды қыбыр етпей, құмарта, үнсіз тыңдаушыларының бірі – Әбділда болған. Кейінірек үйлеріне келген қонақтары мен ауыл адамдарына, кішігірім жиын-топта әлгі қисса, дастандарды атасының айтуымен Әбділда оқып беретін болған. Оның үстіне бұл ауылға, әсіресе осы нағашы атасының үйіне Сыр елінің атақты ақын-жыршылары жиі келіп тұрған. Бір жолы Әбділда ауылдарына келген атақты ақын әрі әнші Нартай Бегежановпен Айманкүлдің ұзақ айтысын тыңдап, шешесінің айтқыштық, ақындығына қуанып, тапқыр сөздерін есінде ұстап қалған. Анасы жастай дүниеден қайтқан күйеуін байырғы қазақ салтымен жыл бойы жоқтағаны, шешесінің өзі шығарған ұзақ жоқтау поэмасын дауыстап жатқа айтқанын төсекте жатып тыңдап, мұңды-шерлі әуеніне іштей үн қосатын болған.