и вот ещё текст: Сламбек Тәуекелдің "Жерұйық" фильмі ұлы Абайдың «Адамзаттың бәрін сүй: «Бауырым!» деп» деген сөзімен басталады.Фильмге кішкентай кәріс баласы Сон Лаврентийдің естеліктері арқауболған. Кинода ХХ ғасырдың трагедиясы суреттеледі. Ұлы Отан соғысыжылдарында өз жерінен қуғындалып, Қазақстанға жер аударылып келгенкәріс, неміс, түрік, шешен, нұр және басқа да ұлттардың ауыр жағдайыбейнеленген. Ашаршылық, саяси қуғын-сүргін көрген халықтың бастанкешкен қиыншылықтары суреттеледі.Үйсіз қалған босқындарды қазақ халқы жылатпайды, бауырына тарта-ды. Мыңдаған жанды ажалдан аман алып қалады. Бір үзім нанын оларменбөлісіп жейді. Жанашырлық көрсетеді, Кинода бүгінгі Қазақстан халқыныңтатулығы пен ынтымақтастығының бастауы көрсетілген.Фильмнің бас кейіпкері Орынбай - өмірде болған адам. Ол - пара-сатты қазақ азаматының типтік бейнесі. Барша қазақ халқының бауыр-малдығы, жомарттығы, адалдығы осы бейне арқылы көрінеді. Рөлді белгіліактер Болат Әбділманов шеберлікпен сомдаған.Бұл фильм -- қазір Қазақстанда бақытты өмір сүріп жатқан түрлі ұлтөкілдерінің қазаң халқына деген шынайы алғысының белгісі​

1.Тапсырма

Менің отбасым өте қарапайым салт-дәстүрді берік сақтаған отбасылардың бірі.Отбасым өте үлкен ата әжемнен басталып кіп кішкентай нәресте күлкісімен жалғасқан.Мен өз отбасыма тәнтімін салт-дәстүрді сақтай отырып, жаңа заман ағымымен де өмір сүру деген кез келген отбасының қолынан келе бермейді.Ата-әжемнің үлгі өнегесі,тәрбиесі бізді үлкен белеске апаратынына сенімдімін және сол сенімді ақтауға дайынмын.Отбасым менің құнды байлығым олардың амандығы мен үшін басты орында.

3-тапсырманы шеше алмадым кешірерсің.Просто фото жоқ екен.

4-тапсырма

Сенің балаң

Сіздің балаңыз

Оның баласы

Сенің батаң

Сіздің батаңыз

Оның батасы

Сенің ақылың

Сіздің ақылыңыз

Оның ақылы

Сенің жасың

Сіздің жазыңыз

Оның жасы

5-тапсырма

Бата-үлкен жасы келген кісілердің өзінен кіші жастарға берген алғысы,тілек дұғасы.

Оқи салшы))

Күндердің бір күні Жылан жер жүзіндегі жанды мен жансыздарға мынадай арыз айтады:

         — Мені Тәңірім сендердің бәріңнен кем жаратыпты. Аяқ-қолым жоқ. Басымды көтере алмай, жер бауырлап қалдым. Не жеп, не қоярымды да білмеймін. Сендердің бәрің бір бүтін тілдісіңдер, ал мен айыр тілдімін. Ойлап отырсам, жанды мен жансыздың ішіндегі сорлысы мен екенмін. Маған ешқайсыңның жәрдем еткілерің келмейді. «Сен қасіретті көп тарттың, ондайлар әрдайым әділ келеді, сен барлығымызға патша да бола аласың» деп, сөзбен болса да жұбатып кетпейсіңдер, – деп, ол екі көзінен қанды жасын сорғалатып, ағыл-тегіл жылайды.

         Жанды-жансыздың барлығы жыланға аяныш білдіріп, өкпесін орынды көреді, «қарасың деп шықпайтын, қара қылды қақ жарған, ақ жүрек ақылшымыз болар» десіп, өздеріне патша етіп сайлайды.

         Жыл артынан жыл, күн артынан күн өтіп жатады.

         Күндердің күнінде Жыланекең: «Бүкіл әлемге патша болып, барлық билікті өз қолыма алсам, бұдан да жақсы тұрар едім. Көзіме көрінген тамақты ішпей, дүниедегі жандылардың ең тәтті қандысын жер едім», – деп қиялдайды. Қан дәмін айыра алатындарды шақыртады. Қос қанатын делдитіп, аяқтарын шілтитіп, қуарып Шіркей, тұмсығын едірейтіп Маса, патшаның көңілін табам деушілердің бәрі келеді.