Просклонять по жиктеу жалгау слово ту

1)менің туым

2)сенің туың

сіздің туыңыз

3)оның туы

көпші түрінде(множественное число)

1)біздің туымыз

2)сендердің туларың

сіздің туларыңыз

3)олардың тулары

ақырын жүріп, анық бас

еңбегін кетпес далаға

ұстаздық еткен жалықпас,

үйретуден ға,-

деп ұлтымыздан шыққан ұлы абай атамыз айтпқшы,шынында да ұстаз болу екінің бірінің қолынан келе бермейтін іс.

ұстаз! ұстаз – деген ұлы тұлға. оның ұлылығы мінез-құлқында, қарым-қатынасында, ң ғын қабылдай білетін жылы жымиысында, әрбір іс-әрекітінде жатқан жоқ па?

ұстаз – біздің екінші анамыз. анамыз бізге өмір сыйлап, өмір-өзен ағысында батыл қ басып кетуімізді арман етсе, ұстазымыздың арманы да осы емес пе? жылдың 364 күнінің 270 күнін ұстаздарымыздың жанында өткіземіз. олардың тәлім мен тәрбиесіне қанығамыз, «ғылым» атты асау тұлпарды жүгендеуді де осы ұстазымыздан үйреніп-білеміз. қөзімізді тырнап ашып, алтын ұя-мектебімізге шауып келгенде, бірінші көретініміз де осы – ұстазымыз. әсіресе, ұстардың ішінде сынып анасының, яғни сынып жетекшісінің еңбегі елеулі. сынып жетекші ол тек білім теңізінде жүзетін кеменің капитаны ғана емес, ол оқушының танометрі іспетті. әр оқушының мінез-құлқын жетік меңгерген, әр ата-ананың тілін тап баспай табатын ұлы тұлға. қазақ тарихында мәңгі ізін қалдырған ұлт зиялыларын «ұлы тұлға» демейміз бе? ол ұлыларымыз да ұстаз алдын көрген ғой. оларға ұлылық, әрине, ұстаздарынан дарыған. ұстаз деген –ұлылардың ұлысы, аналардың анасы. саналы оқушылық өмірімде сан ұстаздың алдын көрдім. олардың әрқайсысынан өз бойыма ізгілікті сіңіре білдім. сондықтан ұстаздарымды бір-бірінен бөліп-жару, анау-андай, мынау-мындай еді деуге қақым жоқ. айтпаймын да. дегенмен, сынып жетекші деген ыстық екен. сынып жетекшің жанында болса өзіңді қамқоршың, қорғаның бардай сезінесің. байқаусызда әлдекімнен ескерту алып, оны сынып жетекшің біліп қалса, өзімді қоярға жер таппаймын. «әттегең ау, мына кісіні орынсыз ренжіттім бе? - деп қысыламын. ол сынып жетекшім - данагүл тілеукенқызы деген шәкірттік махаббатым шығар. данагүл тілеукенқызы қашан көрсең, сыныбы үшін құрақ ұшып, жүгіріп жүреді. сынып жетекшіміз бізге «мынау ғой» деп қарамайды, керісінше «сендер емессіңдер, азаматсыңдар, сендер отан алдында, отбасы алдында, тіпті бір-бірлерінің алдында тәрбиелі, білімді болуға борыштарсыңдар» дейді. және де ол кісі біз шүлдірлеп орысша сөйлесіп тұрсақ, әжептәуір өкпелеп, өз ана тілдеріңді өздерің қадірлемесеңдер, өзге ұлт өкілдеріне қай бетімізді айтамыз? » - дейді. және де:

алыстан алаш десе, аттанамын,

қазақты қазақ десе, мақтанамыз.

болғанда әкем-қазақ, шешем-қазақ

мен неге қазақтықтан сақтанамын,-деген өлең жолдрымен шегелеп сөзін тоқтатқанда , қәдімгідей өз тілімізді өзіміз шұбарлағанға ұялып қаламыз.

менің ұстазымнан үйренгенім де , үйренетінім де көп. шәкірттік өмірде осындай ұстаздың алдын көргенім үшін қуанамын.

  шыгармаәне-міне дегенше күз де келді. оны мен күнтізбеден ғана емес, ауа-райынан байқадым. күн лезде суытты, ертең тіпті қар жауады деген болжам да бар. көрермі ауа райының өзгеруі ң көңіл-күйіне қаншалықты әсер етеді екен. бәлкім терісі қалың, тоңмойын суықты да, жапырақтардың сарғайып құлап түсіп жатқанын да елемеуі де мүмкін. бұл рухани тұрпайылық па, әлде күштілік пе? бұл туралы өте көп ойлар айтуға болады. дегенмен де өз басым соңғы кезде ғана ауа-райының өзгерістеріне, тек ауа райы ғана емес, жалпы дүниедегі, өмірдегі өзгерістерге назар аудара бастадым. қандай болсын бірібір кез-келген ң ойларында қазір күздің сарыны байқалады. сөйтіп табиғат ға осылай да әсер етеді екен-ау. олен   ана тілі мейірі мол ға барлық, барлық анаға, басымызды иеміз, бабамыздың тілі деп. даламыздың үні деп, ана тілін, ана тілін, ана тілін сүйеміз.