Қорқыт ата нақыл сөздерінің тәрбиелік мәні неде? ​

Объяснение:

Омир туралы олимнен кашалмайсын

Қақтығыстану – қақтығыстың жағымсыз зардабын алдын алу және даму заңдылықтары, оны шешу немесе жою әдістері туралы ғылым. Тарихи және көркем әдебиеттерде адамдар үшін күш салдары, формасы және мазмұны бойынша ерекшеленетін көптеген қақтығыстық жағдайлар келтіріледі. Мамандардың пайымдауларынша, соңғы бес мың жылда адамзат әлеуметтік қарама-қайшылықтарды шешудің ең қорқынышты формасы - он бес мың локальді және ортақ соғыстарға қатысқан.

Гераклиттің (530-470 ж.б.з.д.) ойы бойынша дүниеде бәрі ұрыс арқылы туады, ал соғыс пенен қақтығыс барлық заттың негізі. Соғыс бәрінің әкесі және бәрінің патшасы – деп санады. Ал Эпикур (341-270ж.б.д.) Гераклиттің ойымен бөлісіп, онда ұрыс адамдарды мейірімді және ұрыссыз өмір сүруге жетелейтін ұрыс деп тұжырымдады. [28,27]

Осы дәйектерге қандай қатынаста болмасақ та, өркениеттің бүкіл тарихы, кейде шешілуі күш қолдану әдістері мен тәсілдерін қолданусыз мүмкін болмайтын әлеуметтік қақтығыстардан тұрады, бұл жағдай шартсыз түрде халықтар өмірі мен әрекеттерінің барлық салаларына қалыпқа келтірілмейтін зиян келтіреді.

Тағы бір ерекшелейтін жайт, көбінесе ең күрделі байқалмайтын, анайы болып көрінетін жағдайлар, түрткілерден, себептерден туындайды, сондықтан да қақтығыстың маңыздылығы, оның құрамдас бөліктері, олардың шешу жолдарын қарастыру әлеуметтік психология ғылымының ең маңызды пәні болып табылады.

Барлық қақтығыстар адамның ішкі өмірі ерекшелігіне, сонымен қатар оның әлеуметтік қатынастарына негізделген психологиялық құрылымдардан тұратыны белгілі.

Қоғамда болып жатқан әлеуметтік процесстерді қақтығыстардың маңызды әлеуметтік мәселе болып табылатынын зерттеулерде көрсетті. Бұл бірқатар себептермен шарттасқан: қақтығыс феноменінің күрделілігі, сонымен қатар оның пайда болуын бірнеше мәнде түсіндірген.

Қақтығыс қоғамдық қатынастардың басым көзі болды. Ол айқын және латентті формаларда көрінеді. Ол тұлғааралық қарым-қатынастарға ене отырып, күнделікті өмір және мемлекеттің дамуына негізделген қақтығыстарда көрініс табады. Осындай жағдайдың басты себебі ретінде Аристотельдің (384-322ж..д.) ойы бойынша бастапқыда адамдарды табиғатынан жүйкесі жұқарған деп ойлады. Осыдан келе оның пікірі бойынша қақтығыс қоғамның қалыпты жағдайы болып саналады. Аристотель негізгі қақтығыстың қайнар көзі адамның тұрмыстық жағдайының жоғары немесе төмендігінен туындайды деп санады

Птицы и звери в зимнем лесу

Летают снежинки, летают снежинки.

Покрылись снегами лесные тропинки.

От холода галки попрятались в трубы.

И зайцы напялили белые шубы.

А. Тетивкин

Для коренных обитателей лесов зима — суровое время. Земля закрылась снежным одеялом, и под ним осталась пища. В холодную пору птицам и зверушкам еды нужно еще больше, чтобы восполнить энергию, потраченную на согревание. Морозы гонят лесных жителей ближе к человеческому жилью. Подались в города синицы и снегири. В городских парках можно увидеть стаи верещащих свиристелей, склевывающих подернутые инеем ягоды рябины. Сложнее приходится диким животным. Если лисы и волки, бывает, забредают в деревни в надежде разорить плохо охраняемый курятник, то копытным в поисках пропитания приходится преодолевать многие километры пути по глубокому снегу. Стройным косулям и гигантам-лосям одинаково страшны ночные морозы после дневных оттепелей. Жесткий наст оставляет на ногах глубокие порезы. Но такие дни радуют легких на ногу волков. Ледяная корка наста выдерживает отощавших хищников. Им не составляет труда догнать проваливающихся по брюхо в снег несчастных косуль. Вольготно себя чувствуют и зайцы-беляки. Гигантскими прыжками проносятся они по заснеженному полю к ближайшему перелеску. Там их ждет горьковатая кора молодых осинок. Белая шкурка надежно маскирует беззащитных зверьков от кровожадных лис и волков.

Переоделись на зиму и хлопотливые белки, сменили рыжие шубки на серебристо-серые. Всю осень зверьки делали запасы орехов и ягод, рассовывая припасы по дуплам, и теперь им не о чем беспокоится. Самые смелые отправляются в населенные пункты полакомиться семечками, заботливо насыпанными людьми в птичьи кормушки.

Лисам остается одна добыча — мыши полевки. Бесшумно скользя по снегу, лиса чутко прислушивается к шороху травы под снежным покрывалом. Она мышкует. Вот навострились рыжие с черной искрой ушки. Прыжок! Лиса ныряет глубоко в снег. Еще мгновение, и добыча в зубах хищника.А в это время богатырским сном спит хозяин леса бурый медведь. Всё лето и осень жировавший на лугах и в малинниках мишка накопил под толстой шкурой запас питательных веществ. Теперь он может почивать в своей берлоге до наступления весны. Его примеру следует и барсук. Еще в начале ноября этот неуклюжий зверек залег в нору, где проспит до конца марта.  Всё длиннее становится день, всё ярче светит солнце. Это весна наступает зиме на пятки, гонит ее на север. Холодная и голодная для лесного зверья пора заканчивается. Время совершило очередной виток, природа оживает, радуется теплым солнечным лучам. Скоро наполнит лесную чащу веселый гомон птиц, и выйдут погреться на проталинки уставшие от морозов зверушки.

НЕ СПАМИТЬ ПРОСТО ПОТОМ ОТВЕЧУ! Я НЕ ЗНАЮ ЭТО ПРАВИЛЬНО ЛИБО НЕТ СКАЖИТЕ Я ПОДПИШУСЬ И БУДУ БЛАГОДАРНА