Ақшаны үнемдеп ұстаудың маңыздылығы қандай? по тексту вопрос. вот текст: Мен әлі мектепте оқимын. Әзірше жұмыс істемеймін, тұрақты табысым жоқ. Маған ақшаны ата-анам береді. Ал ме нің міндетім — сабақ оқу. Бірақ кейде ұсақ-түйек жұмыстар орындаймын. Сөйтіп, күнделікті ата-анам беретін қалта шығынымды толтырып отырамын. Мен Герберт Ньютон Кэссонның кітабын оқығаннан кейін ақшаны үнемдеп ұстайтын болдым. Кез келген нәрсеге шаша бермеймін. Көбінесе түскі ас кезіндегі тамаққа, оқуға қажетті құрал-жабдыққа жұмсаймын. Сатып алған заттарымның түбіртегін сақтап қоямын. Айдың аяғында кеткен шығынымды есептеймін. Бірақ кейде достарыммен қыдыруға да ақша қалдырып отырамын. Егер өзіме қажетсіз зат болса, бас тартамын. Өйткені ол мен үшін маңызсыз. Сондықтан пайдалы әрі керек заттарды сатып алуға тырысамын. Ата-анасы берген ақшаны қалай болса, солай ұстайтын балаларға таңғаламын. «Олар ақшаның қандай еңбекпен келгенін біле ме екен?» — деп ойлаймын. Оны қосымша жұмыс істеген кезде сезіндім. Әр жұмыстың өз қиындығы болатынын түсіндім. Өскенде бай әрі жақсы өмір сүруді мектеп қабырғасынан бастап ойлау керек екен. Егер сен білімді болсаң, ақша табуға болады. Білімді адам кез келген жерде бағаланады. Сондықтан мен уақытымның көбін сабақ оқуға жұмсаймын. Түрлі үйірмеге қатысамын. Ата-анама қолғабыс жасаймын. Олар жұмыстан келгенше үйдегі жұмыстарды істеп қоямын. Пәтерақы төлеймін. Жақын адамдарымды бағалай білу керектігін өмір туралы кітаптарды оқыған кезде түсіндім.

ответ:Бала кезімізде ортаға буы бұрқырай келген тамаққа асығыстап қол сала бастасың, әжеміз білегіңді қағып: «алдымен «бисмилла» де, сосын нан үз, тамақ қайда қашар дейсің?» деп тыйып тастайтын. Сол әдет пе, құранды жиындарға барсам, имам дұға бағыштамай дастарханға тұра ұмтылған адамдардың әрекетін ерсілеу көремін. Тамаққа шыдамсыздық – нәпсінің бір түрі.

Қазір өлім-жітім көп. Азалы әулет бақилық болған жақынына ағайын-туысын, жақын-жамағайынын, құда-жегжатын шақырып, жетісінде, қырқында, жылында ас береді. Көпшілік жиылған асты имандылық асханаларында берген ыңғайлы, әрине. Бір мезгілде келеді, бір мезгілде қайтады. Бір өкініштісі, батаға ертелеу келген жамағат дастарханға отырысымен-ақ, имам дұғасын күтпей, қасық-шанышқыларын тәрелкелерге сүйкеп, сақырлата бастайды. Қайда келді? Не мақсатпен келді? Жайнаған дастарханды көрген соң барлығы әдірәм қалған. Қатырлатып шайнап жатыр, сылқылдатып жұтып жатыр. Бейне думанды тойға келген сияқты. Әлден уақ имамның құран бағыштай бастаған үні естіледі. Бұл кезде әлгілер кекірініп, тойынып-ақ қалған. Майлы қолдарымен бет сипап алып, тамақ жеуге қайта кіріседі. «Ұйқы арсыз, күлкі арсыз, тамақ арсыз» деуші едік, тым болмағанда осындай азалы жиындарда ас нәпсісін тыйуға ерік-жігер таба алмағанымыз ба? Әлде, әр үстелге «имам бисмилла десін де?» деп, білекті қағып отыратын бір-бір әжеден отырғызып қоямыз ба

Объяснение:

арен жаздым лайк басшы

Латинский язык – язык науки и техники. Переход на латиницу – необходимость, которого требует современное время. Во-первых, латинская графика – знак коммуникации всего мира. Значит, переход на латинскую графику, которым пользуется сегодня 80% населении мира – есть залог приближения к мировым передовым инновациям и технологиям, позволяющий экономике нашей страны занять свое достойное место среди 30-ти конкуренто стран мира. Переход к латинице положительно влияет на сохранность национального лика государственного языка. Во-вторых, латиница – единственный путь взаимосвязи тюркских родственных языков мира. Всегда считалось, что переход от одной графики в другую имеет политическую важность, нежели социологический.

22 сентября 2017 года в 15.00 часов дня в корпусе Б университета круглый стол на тему «Переход к латинице – путь, ведущий к духовной модернизации». На круглый стол был приглашен начальник учреждения Центра молодежного ресурса при Департаменте по делам молодежи ЮКО Талгат Берекеулы Дуйсебеков, который полностью поддержал языковую политику современного Казахстана. Также в круглом столе выступили преподаватели кафедры Языковых дисциплин, доцент Г.И.Акылбаева на тему «Переход на латинский алфавит – первый шаг борьбы за чистоту языка», и доцент М.А.Копбосынов на тему «Переход на латинский алфавит – новый этап  культурной истории нашей страны».

Объяснение: