Қарамен белгіленген сөз қолданыстары не мақсатпен қолданылғанын сәйкестендір. Үлгі эссенің мазмұндауының (негізгі бөлімінің үшінші абзацын) оқы.

Ата-ана – отбасының асыл діңгегі. Балаға жарық дүние есігін сыйлап, оны өсіріп тәрбиелеуші, өмірдің бір кірпіші болып қалануына септігі тиетін жандар.

Менің де осындай алтын ата-анам барына мың да бір шүкір. Әрқашан маған демеу болып, менің өмірде адаспай жол табуыма, жетістіктерге жетуіме тілектес адамдар болса, соның бірден-бірі – менің ата-анам. Мен олармен әрқашан мақтанамын. Асқар таудай әкем – менің тірегім. Менің- қамқоршым. Өмірде жол сілтеп, тәрбие беріп отырған әкеме сансыз мадақ айтамын.

Ал, анам жайлы айтар болсам, әрине, айтып тауыса алмаспын. Менің анам-менің жүрегім, менің-тілекшім, менің-жанашырым, менің –баға жетпес асыл қазынам. Анам- жапырағын тереңге жайған алып бәйтерегім. Ал, біз сол бәйтеректен қанатын енді ғана қатайтып біріміз ұштық, енді біріміз өз ұямызды тауып кетпесек те, ана жылулығынан алыстамыз. Оның әрбір айтқан сөздері жүрегімде мәңгі сақтаулы. Маған осындай керемет жандарды сыйлаған Аллаға шексіз ризамын.

 «Менің  Отаным — Қазақстан.   Қазақстанның жерінде пайдалы қазбалар бар.. Қазақстан Республикасы Еуразия құрлығындағы мемлекет Қазақстанның жері кең — байтақ және өте бай. Табиғаты әр алуан. Мұнда жазық дала да, орман да, тау да, өзен де, көл де, шөлді аймақтар да бар. Тәуелсіз Қазақстанның бас қаласы  — Астана. Ол Есіл өзенінің бойында қасиетті Сарыарқа жерінде орналасқан. Өз салт — дәстүрлері бар.. Астана — үлкен, әсем, таза қала. Қазакстан Республикасының  Мемлекеттік  Елтаңбасында  бидай   масағы  мен қанаттанған пырақ бейнеленген. Бұл - туған жерімізге деген терең сүйіспеншілік. Өсімдіктер мен жануарлар әлемін қадірлеп құрметтеуден туындаған. – Менің туған өлкем Қазақстан. Қазақстанның табиғаты өте тамаша. Мұнда көк аспанмен таласқан әсем таулар,  тап– таза бұлақтар мен өзендер, ну ормандар, жидек бұталары, сан алуан өсімдіктер бар. Бұл ғажап өлкенің аң  – құстары мен қоса жер қойнауындағы қазба байлықтарын айтсаңызшы. Бұл - туған жерімізге деген терең сүйіспеншілік. Өсімдіктер мен жануарлар әлемін қадірлеп құрметтеуден туындаған. Халқымыздың өз ұрпағын, табиғатты аялап, сақтауға тәрбиелейтін алуан түрлі кұралдары бар. Солардың бірі - тыйым салатын сөздер: «Көк шөпті жұлма, таптама», «Көктемде жан-жануарға тиіспе», «Үйге кірген жыланға ақ құйып шығар», т.б.Дүние  жүзі  көлемі  және  жекелеген   мемлекеттер  ішінде  жануарлар  мен  өсімдіктерді  қорғау  туралы  комиссиялар  құрылып ,сирек  кездесетін  және  құрып  бара  жатқан  түрлер  тізімі  жасалды.Сонан  кейін  Халықаралық  және  жеке  мемлекеттер Қызыл  кітаптары  жазылды.Жойылып  бара  жатқан  өсімдіктер,өсіп  тұрған  табиғат  жиынтығын  шама  келсе  толықтай  қорғағанда  ғана  сақтау  мүмкін  шығар.Себебі:қазағым  айтады  ғой «Жалғыз  ағаш  орман  емес,жалғыз  үй  қорған  емес»деп,сол  айтқандай  өсіп  тұрған  өсімдіктеріміз  келер  ұрпаққа  да  қызмет  етуі  керектігін  түсінетін  мезгіл   жеткен  сияқты.