Ағайынды үш жігіт өмір сүріпті. Әрқайсының өз шеберханасы болыпты. Үшеуі де тостақ жасаумен айналысыпты. Бір күні олар ақылдасады. “Үшеуіміз де бір кәсіппен айналысамыз. Бұдан кейін бірігіп жұмыс істеуіміз керек. Үш “1” бөлек тұрса, “1” саны болып қалады. Ал үш “1”-ді бірге жазса, “111” болады. Бір адамның істеген жұмысы мен жүз он бір адамның жұмысын салыстыруға бола ма? Сол үшін бірігуіміз керек. Сонда ғана жұмысымыз өнеді”, - дейді. Үшеуі бірге жұмыс істеуге кіріседі. Біреуі от жағумен және темір ерітумен айналысады. Екінші жігіт еріген темірден тостақ жасайды. Ал үшіншісі тостақтың бетіне әртүрлі сурет, ою салады. Осылайша жұмыс жеңілдейді, әрі өнім де көбейеді. Бұрын әрқайсысы бір күнде он тостақ жасайтын. Енді үшеуі бір күнде жүз тостақ жасайтын болды. Сатып алушылар да тостақтарды мақтап, көптеп сатып алатын болды. Ағайынды үш жігіттің негізгі кәсібі -