Мәтін үзіндісін мұқият тыңдаңыз. Оқиғаның дамуы мен аяқталуын болжаңыз.ДостықМектепте оқып жүрген кезім еді. Сыныптас болғанбаланы сабақтан шығып үйге кетіп баражатқанымда көрдім. Есімі Роберт еді. Барлықкітаптарын және рюкзагын арқалап үй жаққакетіп бара жатты. Сол кезде кітаптарын сыныптатастамай, үйге арқалағанына қарағанда бастыкөтермей сабақты оқитындардан болар депойлағаным есімде. Өзімді көрші аулабалаларымен ертең ойнатылатын футболматчынан басқа ешнәрсе қызықтырмайтын. Біркезде бір топ майда балалар жүгіріп өтіп, Роберттіқағып жібереді де, Роберт бір жаққа құлал, кітаптары басқа жаққа шашылып қалады.Көзіндегі көзілдірік те түсіп кетті. Роберт басынкөтергенде көздерінен үлкен бір мұң көрдім, қасына жүгіріп барып, кітаптарын жинастыруғакөмектестім. Роберттің көздерінде көз жасынкөргенде, қолдау ретінде «Сол жүгірмектердіқойшы. Оған бола ренжігенің не!», - дедім. Осыкезде Роберт «Рақмет» деді де, маған қарапкүлімдеді...Оқиғаның дамуын болжап айтыңызМектеп бітіргенге дейін екеуміз бір - бірімізге еңжақын дос болдық. Кейін ол Нью-Йорктағыуниверситетке, мен Техастағы университетке түсіпкеттік. Мыңдаған километр қашықтықта болсақ, та, достығымыз университет жылдары дажалғасын тапты. Роберт университеттің ең үздікстуденті болғаны үшін, университет әкімшілігіоған университетті бітіру салтанатында сөзсөйлеуді ұсынды. Сол күні Роберт студенттер мен​