35. Максим Зверевтің «Мен қалай жазушы болдым?» мәтінін тү- сініп оқы.1903 жылы мен сегізде едім. Әкем: «Баламды көктемгіаңшылыққа апарам», дегенде шешемнің көзі шарасынаншықты. Сонда қос ат жеккен арбаның лайсаң батпаққакүпшегінен* кіріп келе жатқанын ұмытпаппын. Табиғатпенқоян-қолтық келгенім? тасыған су жиегіндегі көгалдақарсы алған таңым жадымда өшпестей болып қалыпты, Үйге келген соң жаңағы сапарымды жазғым келді. Үлкенсызықты дәптерге тұңғыш рет әңгіме жазып, әкеме көр-сеттім. Менің емле қателерімді көргенде, жаздыгүніәкем жағасын ұстап, қызыл қарындашпенкөзілдірік түзете бастады.Арада бірнеше жыл өтті. Жаздыгүні талтүсте иісі аңқыған пішен маясының төбесіне шықтым.Тұс-тұстан құстар сайрайды. «Өз көзіммен көргенімді жаз-сам қайтеді» деген құштарлық ерiкке қоймады. Бір өші-ріп, бір жаздым. Қате қаптап жүр екен. Қателерімді түзеп, жазғанымды әдемілеп көшірдім. Содан кейін әкеме көр-сеттім. Ол кісі оқып шықты да, көзілдірігінің үстінен мағантаңдана қарады.Мен ғалым-зоолог болсам да, «Жазсам-ау!» деген құмар-лығым бәсеңдеген жоқ. Бүгін, міне, балалар, менің табиғатжайында жазған 120 кітабым бар.Менің кішкентай оқырмандарым, оқудан, үйренуденжалықпаңдар.Біріккен сөздерді тауып жазу көмектесіндерші ​