Galina_Yurevna
?>

Ертеде, ел арасында жаугершілік жиі болған кезде қазақтың екі жауынгері төс қағысып, дос болады. Бірде әскерлер бір өзеннің бойына шатыр тігіп дамылдайды. Сонда тұтқиылдан жаудың қаптаған қалың тобы шабуыл жасайды. Тонаған мал-мүліктерін тиеп кетеді. Қолға түскен қазақ жасағын айдап әкетеді. Әлгі екі достың біреуі жау қолына түседі. Досының қолға түскенін естіген екінші батыр күздің қара суығын елеместен өзенді малтып өтіп, жау жатқан жағаға келеді. Анталаған жау әскерлері оны тарпа бас салады. Жауынгер өзін қолбасыларына алып баруын өтінеді. Алып барған соң, ол жаудың қолбасына: - Мен қолдарыңа түскен бір жауынгерге құн төлеп, сатып алуға келдім. Менің оған айырбасқа берер мал-мүлкім жоқ. Бір-ақ нәрсе беремін. Ол - өзімнің өмірім. Досымды босатсаңдар, ол үшін өзімнің өмірімді қияр едім, - дейді. Қолбасы ойланып отырып, оны сынамақ болады да: - Жарайды, мен сені қыршыныңнан қимай-ақ қояйын. Маған сол өміріңнің бір бөлшегін ғана берсең болды, - дейді. - Ол не? - деп сұрайды досын құтқаруға келген жігіт. - Маған сенің көздерің керек, - дейді қолбасы. - Ол да болсын, көзімді ал да, досымды босат, - дейді жігіт. Ол бұл сыннан сүрінбей өтеді. Әлгі жауынгер тұтқыннан босанған досының иығына қолын артып, зағип күйі қуана күлімдеп келе жатады. Мұны көрген жаудың қолбасшысы: «Мұндай ерлері бар халықты тұтқиылдан келіп, қапыда бас салған жағдайда болмаса, бетпе-бет ұрыста жеңу өте қиынға соғар», - деп түйеді. Сөйтіп өзінің әскерлеріне шегінуге бұйрық берген екен. тез Маган косымша препарат керек

Казахский язык

Ответы

Sergei_Olga658
Люди в дагестане как правило гостеприимные.с давних времен   во всех селах гостей хорошо встречали,хорошо  кормили,предоставляли ему   лучшие  удобства. если это был иностранец или чужеземец его встречали всем аулом. если же это был недруг ,то дагестанцы всегда терпеливо выжидали пока   этот человек не уедет  за пределы дагестана и только тогда совершали свои набеги.дагестанцы-всегда были отважны и непоколебимы,одним из таких представителей был имам шамиль -предводитель кавказских горцев. который являлся имамом дагестана и чечни. этот человек отстаивал права кавказцев. так в  годы кавказской войны был один случай поразивший : "кази-магомед сказал шамилю: «здесь нас всех перебьют и мы погибнем, не сделав вреда неверным, лучше выйдем и умрём, пробиваясь». с этими словами он, надвинув на глаза папаху, бросился из дверей. только что он выбежал из башни, как солдат ударил его в затылок камнем. кази-магомед упал и тут-же был заколот штыками. шамиль, видя, что против дверей стояли два солдата с прицеленными ружьями, в одно мгновение прыгнул из дверей и очутился сзади обоих. солдаты тотчас повернулись к нему, но шамиль изрубил их. третий солдат побежал от него, но он догнал и убил его. в это время четвёртый солдат воткнул ему в грудь штык, так что конец вошёл ему в спину. шамиль схватив правою рукою дуло ружья, левою изрубил солдата (он был левша), выдернул штык и, зажав рану, начал рубить в обе стороны, но никого не убил, потому что солдаты от него отбегали, поражённые его отвагой, а стрелять боялись, чтобы не ранить своих, окружавших шамиля." ведь на тот момент российская империя была непобедима и непоколебима ,ее боялись все   и вся.   имамом шамилем восхищались не только ,но и европейские авторы.так, у автора фридриха вагнера он предстаёт как «предводитель и духовный лидер» горцев, имя которого было окружено «загадочным ореолом», являлся «предметом восхищения всех, кто следит за его делами», выступал как «образец восточного красноречия», «вдохновенный оратор» и «мудрый законотворец» .шотландские журналисты поражались, как кавказские события могут сдерживать  империю, «равную половине диаметра мира», а шамиля и его сподвижников именовали «бескорыстными мучениками за свободу в войне с деспотизмом».   опубликованные в том же журнале годом ранее стихи сравнивают шамиля с  царём саулом   и подчёркивают, что «господь наделил его душу мощью, а сердце научил быть дерзновенным», чтобы сражаться за свободу, когда «пламя  священной войны   несется от  анапы   до  баку »

Ответить на вопрос

Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:

Ертеде, ел арасында жаугершілік жиі болған кезде қазақтың екі жауынгері төс қағысып, дос болады. Бірде әскерлер бір өзеннің бойына шатыр тігіп дамылдайды. Сонда тұтқиылдан жаудың қаптаған қалың тобы шабуыл жасайды. Тонаған мал-мүліктерін тиеп кетеді. Қолға түскен қазақ жасағын айдап әкетеді. Әлгі екі достың біреуі жау қолына түседі. Досының қолға түскенін естіген екінші батыр күздің қара суығын елеместен өзенді малтып өтіп, жау жатқан жағаға келеді. Анталаған жау әскерлері оны тарпа бас салады. Жауынгер өзін қолбасыларына алып баруын өтінеді. Алып барған соң, ол жаудың қолбасына: - Мен қолдарыңа түскен бір жауынгерге құн төлеп, сатып алуға келдім. Менің оған айырбасқа берер мал-мүлкім жоқ. Бір-ақ нәрсе беремін. Ол - өзімнің өмірім. Досымды босатсаңдар, ол үшін өзімнің өмірімді қияр едім, - дейді. Қолбасы ойланып отырып, оны сынамақ болады да: - Жарайды, мен сені қыршыныңнан қимай-ақ қояйын. Маған сол өміріңнің бір бөлшегін ғана берсең болды, - дейді. - Ол не? - деп сұрайды досын құтқаруға келген жігіт. - Маған сенің көздерің керек, - дейді қолбасы. - Ол да болсын, көзімді ал да, досымды босат, - дейді жігіт. Ол бұл сыннан сүрінбей өтеді. Әлгі жауынгер тұтқыннан босанған досының иығына қолын артып, зағип күйі қуана күлімдеп келе жатады. Мұны көрген жаудың қолбасшысы: «Мұндай ерлері бар халықты тұтқиылдан келіп, қапыда бас салған жағдайда болмаса, бетпе-бет ұрыста жеңу өте қиынға соғар», - деп түйеді. Сөйтіп өзінің әскерлеріне шегінуге бұйрық берген екен. тез Маган косымша препарат керек
Ваше имя (никнейм)*
Email*
Комментарий*

Популярные вопросы в разделе

Anait_Natalya451
КОРМИЛИЦЫНА
Petrosienko_Larisa,1908
melissa-80
Veselova
Татьяна Гришаевич
Yurevna
Светлана константин
Карен
ИгоревичАндрей
olechka197835
Lerkinm
helenya
Anastasiya1537
oyudina