Шипалы су Бір топ бала жазғы демалыста mауға серуенгешықты. Олар тау етегіндегі шоқ ағашқа келіпдемалды. Осы кезде Мұқан мен Кәкімжан ағашішін аралап кетті. Екеуі мөлдір бұлақтыңүстінен шықты.Екі бала бұлақтың бойын қуалай жоғары ерледі.Көп ұзамай-ақ бұлақтың көзін тапты. Оларсудың дәмін қайта-қайта татып көріп, тамсанатүсіп, біраз отырды. Бұлақтың басына серуендепжүрген балалар да келді. Судың дәмін бәрі детатып көріп, түрлі-түрлі пікірлер айтты.Бұл су асқазан ауруын емдейтін шипалы су болыпшықты. Осы суды ішіп талай адам жазылды.Мәтін мазмұны бойынша үш бөлімнентұратын жоспар құр:​

Антоним (гр. antі — қарсы,onoma — ат, атау) — мән-мағынасы бір-біріне қарама-қарсы қолданылатын сөздер.Лексикологияда құбылыстың (күн — түн), ұғымның (бақ — сор, жақсылық — жамандық),[1] сапаның (жаңа — ескі), қимылдың (кіру — шығу), т. б. қарсы мәндегі сөздердің мағыналары антонимдік жұпқұрайды. Заттың атауын білдіретін сөздердің антоним дік жұбы болмайды. Сонымен қатар антоним қарама-қарсы мағына арқылы сөздердің мағыналық тұтастығы мен біртектілігін де білдіреді. Антоним сөздің дәл, нақты мағынасын салыстыру тәсілі арқылы айқындап,стилистикалық қызмет атқарады. Әсіресе, мақал-мәтелдерде жиі қолданылады. Мысалы, «Көз — қорқақ, қол — батыр», «Өтірік — қаңбақ, шын — салмақ». Қазақ тілінде фразеологиялық антонимдер көп кездеседі: аты шықты — аты өшті, жүрек жұтқан — су жүрек, соры қайнады — көзі ашылды.[2]