ТЕҢІЗДЕГІ АРПАЛЫС Жағада тұрған қайықты екеулеп суға түсірді. Андрей қайыққа қарғыпангеңде, мына жақтан түйеші жігіт те тері тоны қалдырлап қайыққакеудесімен асылды. Табаны суга тиер - тиместе қара дауыл қуған қайынҚаңбақтай ұшып ала жөнелді. Өмірі теңізге шығып көрмеген түйешіжіпт сəл қозғалса суға кететіндей, түс жоқ, өң жоқ, қалш-қалш ешҚайықтың кенерінен тас қып ұстап, жабысып алды. Андрей қайықтыңбасын бұра алмай, жанталасып жүргенде, бұлар жағадан ұзап та кетіпеді, теңіз үстiнiң дауылы тіпті әлемет. Толқындар ірілене бастады.Қаттай соққан қара дауыл аралдың әушірім айқай желіне ұласты да теңізүсті түтігіп, уылдап-шуылдап, үйдей -үйдей толқындар су бетінеереуілдеп ойнап шығады. Жалмұраттың басы айналды. Көк запыраналкілдеп кеңірдегінде тұрып алды. Қайда қараса да қара жер көрінбеді.Табан асты түпсіз құрдым. Қайнаған теңіз көз алдында дөңгеленіпүйіріліп бара жатқасын бұл көзін жұмып алды. «Иә, Құдай... Өзің. Өзіңсакта! Сактай көр!» Үйдей толқындар енді ес жиғызбады. Үстінен басакалатындай, бірінен кейін бірі гүрілдеп келіп, онсыз да бір багып, бірШТЫГЫП малТЫҒып келе жатқан қайықты сүзеген бүқалай қағып етеді.[Кайык төңкеріле жаздат, екі қапталымен су сабалай бастады. Андрей мұзға ыққан кісілерді құтқара алмасын білді, қайықты жағаға бұрыт еп, әлгінуге ыққа қарай күлудилап тапқан қайық желге қарсы атын баспай, тосімен толқындарды сабалап, бір орында тұрып алды.Андрей алқынганына қарамай, қос ескекке күш салып, есе берген-ді. Бірескектің қалақ басы омырылып, қайық ыққа қарай қисайып ала женелді Енді бітті. Қүрыдық.Андрей сыңар ескекті лақтырып жіберді де, қайықтың бел ағанына сылыетіп отыра кетті Күн батты ма, жоқ па, белгісіз. Айнала төңіреккарауытып, бар әлем бір уыс боп сыгылып", түсі суың дүниеге тілсізтартылып жұтылып бара жатты.Бір кезде қайықтың тұмсығы үлкен мүзға тірелді. Қолы, аяғы қашылдапәкетіп бара жаткан Андрей ес жиям дегенде кейінгі жақтан қатты желюуған тағы бір мұз аудаңдап келіп қалған-ды. Бірақ оны Андрей байқаған жоқ​