Ене қыран дүр-дүр сілкініп алды да, көкке самғады. Балапан айналасына жалтақтай, елеңдей қарап, біраз отыр-ды. Кеудесінде намыс оты тұтанды. Қалт серпіліп, керегедейқанатын жайып жіберді де, құлшына ұмтылып, қалықтайжөнелді. Кеудесіне суық жел соқтығып еді, жүрегі жалындап, ширыға түсті. Шыр айнала үйіріліп, аспанның төріне шық-ты. Бағытын таңдағандай қалқып жүр. ОСЫ СӨЙЛЕМДІ , СӨЙЛЕМ МҮШЕЛЕРІНЕ ТАЛДАУ ҚАЖЕТ...АСТЫН СЫЗЫП , КӨМЕКТЕСІҢДЕРШ КЕРЕК. ҚАЗАҚ ТІЛДЕН​