МАЗМҰН ЖАЗ. Менің атым Дина, – деді қызғалдақ.Мерейлі бол, Динажан, мен – кек күйшісі Құр-манғазымын. Тәрбиешім Махамбет ақын – Исатай ердіңсерігі, халық үшін жан берген. Сол ерлердің ұраны, солкүрестің дабылы мынау егіз ішекте. Мұрамды сағантапсырдым, халыққа жеткіз күйімді!деп, қарияқызғалдаққа үкілі домбырасын ұсынды.Егер де маған, атажан, шынымен сеніп тапсырса-ңыз, кек ұрандас күйіңізді халыққа ойнап беруге антетем! – деп, қыз бала тізерлеп отырды да, домбыраны қо-лына ұстап, сүйіп-сүйіп алды.​

Хат.

Қымбатты, әжетай! Сәлеметсіз бе? Денсаулығыңыз қалай? Білесіз бе, мен сізді қатты сағындым! Менде бәрі жақсы. Сабағымның бәрі бестік. Сізге барарда міндетті түрде күнделігімді алып келемін, көресіз әлі. Сіз мен үшін дара жансыз. Себебі мен сіздің тәрбиеңізден нәр алдым ғой.

Мені "әжесінің баласы" дейтіндерге ризамын. Деніңіз сау болсын. Аман-есен жүре беріңіз. Сіздің ыстық алақаныңызды аңсап жүрмін. Тезірек жазғы демалыс басталса екен деп жүрмін. Айтпақшы, маған беріп жіберген құртыңыз үшін рақмет! Бұйырса сізге де жетермін..

Немереңіз (сенің есімің/твоё имя).