Берілген үзінділерді бөлімдерін сәйкестендіріп, оқиғаларды әрі қарай баяндайық (Тәмпіш қара повесі)​

Қыс малыңды бақ, жаз жерінді шап. Зимою пасти скот, летом землю полоть.
Жер қөңді сүйеді, ат жемді сүйеді. Конь любит овес, а земля — навоз.
Су аққан жерінен ағады, шөп шыққан жеріне шығады. Вода течет, где всегда текла, трава растет, где всегда росла.
Жақсы туса — елдің ырысы, жаңбыр жауса — жердің ырысы. Дождь с небес проливается — счастье на землю спускается, хороший человек рождается — счастье народу является.
Бұлақ болмаса, өзен болмас еді. Если б не источник, засохла бы река.
Жері қатты болса, малы сүтті болады. Если благодатная земля, у коровы будет много молока.
Тоқтатсаң жерге қалың қар, дей бер жақсы өнім бар. Землю снег питает, а земля урожай рождает.
Бір ағаш кессең, орнына он ағаш отырғыз. Если дерево срубил одно, десять посади вместо него.
Жердің көркі тал болар, елдің көркі мал болар. Земля деревьями богата, скотом богат народ.
Жер — семіз, от — арық. Земля одаряет, огонь все пожирает.
Тамшыдан тама берсе, дария болар. Капля за каплей собирается, река появляется.
Күріш арқасында күрмек су ішеді. Когда рис поливают - сорняк тоже воду пьет.