Жайлауында жүрген жігіт бағып қой, Дос келді деп, жасап жатыр анық той. Алғашқы рет көріп тұрсың сен оны, Нағыз қазақ осы, міне, танып қой. Сәйгүлікті құйрық-жалы таралған, Сүйетұғын қазақ осы, қараңдар. Қазақ осы күй шығарып, ән салып, Көкпар тартып, қыз қууға жаралған. Қазақ осы — дала дейтін, күн дейтін, Қазақ осы — «Өнер алды — тіл» дейтін. Қазақ осы — қарасың ба, ақсың ба, Қоңырсың ба, жатырқауды білмейтін. Қазақ осы — көргенінен танбайтын, Той-думансыз оты түзу жанбайтын. Қазақ осы — алудай-ақ алатын, Ал беруден алдына жан салмайтынҚазақ осы — ашық жарқын қабағы, Қонақ келсе шабылып бір қалады. Байқа да тұр, саған да ол кетерде, Ат мінгізіп, жібек шапан жабады. какие национальные игры названы в стихотворении​