Бір шалдың төрт ұлы болыпты. Бір күні шал ұлдарын жинап алып: - Мен қартайдым. Біреуіңнің үй иесі болатын уақыттарың жетті. Кімнің ақылы байлығына сай болса, сол мұрагерім болады. Әркім маған өз байлығы мен ақылын көрсетуі керек, — дейді.Үлкен ұлы асыл тас салған жүзігінің көзін көрсетіп:- Міне, менің байлығым. Ал кім өте бай болса, сол ақылды, —дейді.Екінші ұлы асыл киімдерін киіп, әдеміленіп келеді де:- Мені осы түрімде көргендер ақылым мен байлығымның алдында бас иеді, — дейді.Үшінші ұлы күміспен және алтынмен апталған белдігін буынады да:- Мұндай керемет әдемі белдікті ешкім, ешқашан тағынып көрген емес, —дейді.Әкесі үлкен балаларына қарап, басын шайқайды да, ең кіші ұлына бұрылып:- Сен неге үндемейсің? Сен қандай байлығыңмен мақтанасың?— дейді.Сонда кенжесі:- Менде асыл тасты жүзік те, сәнділеу киім де, алтын-күміспен апталған белдік те жоқ. Тек жұмысқа жарамды екі қолым, арманымды орындауға ұмтылар жүрегім бар, — дейді.Шалға кенже баласының тапқыр да ойлы сөзі ұнайды.- Жұмыс істей білген адам жұтамайды, - деп, өзінің кенже ұлын мұрагер атайды.Үлкен балаларына інісінің айтқанынан шықпай, талабын орындауды өсиет етеді.1. Әкесі нені анықтағысы келді? БалаларыныңМітіннен сын есімдерді тауып , кестені толтыр.[1]Дара сын есімКүрделі сын есімСалыстырмалы шырайКүшейткіш шырай ​