Рет Әңгіме бөлігіСәйкессуретсаны1Орындық қасында тұрған Манаптың тұла бойы діретті. Көзін мұнар алды. Алға қарай емпеңдеп жөнейбергені есінде. «Қалқам-ай! Қанатым-ай!»дегенсыбыр құлағында көшіп жүр. Есік сарт жабылғандабарып есін жиды. Биік баспалдақ бос екен.2- О! - Қали атып тұрды. - Отырып қалыппын. Уақыт-тан ұтылсам, жарыстан ұтылғаным. Бес жарымдажаттығу бітеді. Тым болмаса, қалғанына қатыса-йын. Жаз бойы салмақ қосып, бұлшық етім босапкетіпті. Қош бол... - дей берді де, тілін тістеді.3Жалқы жапырақтан көзін алмай:Бұрнағы жылы көкемнің басына тас жинап, қор-ған көтердім. Саман кірпішін өз қолыммен құйдым.Көрші ауданнан екі атадан қосылатын туыстартабылған, олар да аянбады. - Сәл бөгеліп, сөзінжалғады.4.Манап демін жұтып, ақырын күрсінді. Еңкейіп, жерде тігінен тұрған дипломатын іліп алды да, алдына өңгеріп салып, аузын сырт ашты. Жаздықжеңіл костюмнің қаттауын жазып, бірер сілкіді де, орындық үстіне жалпағынан салды, саусағыныңұшымен Қалиға сырғытты.Биыл күрылыс отрядына барып ем... Табыс тәуірболды. Қырық алтыншы... Дәл шығар.5- Үқыш... Әскери ұшқыш боламын. Балалар үйінентүлеген ұшқыш ағалар баршылық.Манап мырс етті. Аға деген сөз көп күттіріп барып, аузынан ақыр соңында шықты-ау. Өз ойымен өзіеуре Кали оны елемеді.Әнеугүні соның бірі келіп кетті. Клубта кездесуөткіздік, Сидоров Александр Павлович. Ордені бар.Полковник.​