Жинақтарды ажырату және мысалдар келтіріп: -ген - гелі ​

Астана - мақтанышым

Астана – ұлан ғайыр еліміздің бас қаласы, әлем таныған жас қала. 1996 жылы Ақмола қаласын астана жасаймыз дегенде қоғамның басым бөлігі күмән ойымен қарады. Алайда 1998 жылдың 10 маусым күні тәуелсіз Қазақстан жаңа да жас қала –Астананың атын бүкіл әлемге паш етті. «Басы қатты болса, аяғы тәтті» деген дана сөз бар. Халқымыз Қазақ елінің болашағы үшін барын шаша еңбек етті. Астана дамып, көркейе түсті.Айбынды Астанамыз жарық жұлдыздай жарқырады. Гүлденген Астанамыз түрленген жас қаламыз – елдік пен тұтастықтың ғажайып үлгісі.Ару Астанамыздың көрсе көз тартар –көрікті, қараса көздің жауын алар, жаңа үлгідегі өнеріне негізделген биік-биік ғимараттары қалаға сән беріп, жаңаша бағытта ерекшелендіріп тұрғаны сөзсіз. 1999 жылы ЮНЕСКО-ның шешімімен Астана «Әлем қаласы» атағына ие болды.Ару Астанамызда орналсқан әсем ғимараттың бірі – Пирамидаға тоқталсақ оның ішінде былай қойғанда сыртының өзі ерекше бір әлем, онымен қоса бас қаладағы ең ғажайып, әсем мұнара - Бәйтерек. Тіршілік иелеріне тірек, сүйеніш, қорған, пана деген ұғымды білдіретін алып мұнара еліміздің символына айналған. Барлық әсем ғимараттарды жекелеп даралап айтар болсақ жері көп екенін бәрімізге аян. Астанадай ғаламат қала Қазақ жерінің мәңгілік жерұйығына айналды. Астана өзге елдермен терезесі тең келешегі кемел болашағы айқын және жұлдызы жарық қалалар қатарына қосылды.Астана бүгін де ұшқыр да қалыпты дамып, жаңаша бағытта көркейіп, гүлденуде.Елдігіміздің еңселі, тәуелсіздігіміз тұғырлы болып, еліміз мәңгі жасап, қол жетікізген жетістігің молайып, жайнай берсін.

Асқақтай бер Ару қала-Астана, Еліміз мәңгі жасасын!

Объяснение:

Аналарымыз болмаса біз болмас едік,аналарымыз біз бакытты болуымыз үшін барын жасайды.Біз аналарымызды курметтеп, бағалай білуіміз керек.Менің ойымша ия керек, себебі аналарымыз берген нарсены бызде кайтаруымыз керек деп ойлаймын.Ана баласы қандай қателік жасаса да кешіреді. Оның мейірімділігінде шек жоқ. Ана болу - бүкіл өміріне кететін рухани күш пен ерен еңбек. Өз баласын бағып-қағуда ана өзін-өзі ұмытып, барлық күш-жігерін перзентіне жұмсайды, ол арқылы оның жаны нұрлана, нәрлене түседі. Ал баланың анаға деген махаббаты жеткіліксіз. Оны барынша қурмет корсетып, қастерлеу әрбір баланың борышы. Ана махаббатын сөзбен айтып жеткізу мүмкін емес.Сол себепты аналар мерекесі тойлануы керек деп ойлаймын.