Составить предложения (2-4) на тему мақсаты сабақтас курмалас сойлем

бүгін бірер керек кітабын алып шықпақ болып, өзі жалғыз кіріп еді

төбені шытынатпай тұтас ұстау үшін, төбеге аркалықтар тегіс тиіп тұру керек 

сол шаңқыл тына қалар ма екен деп, көпей самауырды есік алдына қайта шығарды 

  арыстан өзінің сөзінен шығу үшін, үш күнде бір кітап оқып шығады.

ысқақ жылқы суаруға құдық басына барды.

Мақалалар аллаһтың мейірімі шексіз. аса қамқор ерекше мейірімді аллаһтың атымен бастаймын! анадан ақ сүт іштік піскен емес, күнәміз алатаудан кішкене емес. күніне мың бір күнә жасасақ та, аллаһқа кешем десе еш нәрсе емес.   майлықожа.   құранда көп келтірілген аллаһтың есім сипаттарының бірегейі оның құлдарына аса қамқорлығы мен ерекше мейірімділігі. ақиқатында аллаһты шынайы таныған пенде оған аллаһтың өлшеусіз қамқорлығын, өтеусіз мейір-махабатын сезінеді. ол сені жиіркенішті нәрседен сүйкімді қылды. ешбір мүсінші қанша тырысса да сұлбанды дәл солай сұлу қыла алмас, сені ахсана тақуимде жаратты. тістер тісі жоқ уақытта сен қарның ашып жылап едің, ананның омырауынан сен үшін мейірім сүтін ағызды. ол сүт сен үшін шөлдесең сусын, қарның ашса азығың еді. еш нәрсеге дәмі де  ұқсамайды, еш нәрсе оның орнын толтыра да алмайтын ананың сүті, ол - аллаһтың  айрықша қамқорлықпен  сен үшін қан мен жынның арасынан жаратқан парқына жетсең бір нығметі еді.   кейін тісін шыққан сәтте сен сүтке тоймай жыладың. ол саған жер жүзінде сен үшін жаратқан бүкіл қазынасын жомарттығымен жайып салды. оның кеңпейілдігімен оның кең байтақ дастарханының қонағы болдың. ауаны тегін жұттың. ащы судан бөлінген тәтті суды іштің. жер сен үшін дастархан болды. оның қойнауы қара топырақ, жиғаны бір жаңбырдың суы болса да, ол аллаһтың қамқорлығымен саған өте шебер аспаз тәрізді қызмет қылды. оның бір жерінен ащы  нәрсені жедің. бір жерінен тәтті нәрсені жедің. жер сүт анаң тәрізді, омырауынан аллаһтың  нығметтерінен сені қалағанынша тояттандырды. аллаһтың сөзсіз құлдарына мейірімі болмаса, дәл осылай құлдарына қамқорлық жасар ма еді? жер бетінде аллаһтың қамқорлығында өмір сүріп, оны танымаған құлдан артық залым бар ма? өмірі, болмысы, тынысы, тіршілігі, саулығы аллаһтың қамқорлығынсыз мүмкін еместігі айқын бола тұра, аллаһтан басқа нәрсенің разылығын іздеп, өзгеге құлшылық қылған құлдан опасыз бар ма? ессіз болмаса аллаһтың оған деген қамқорлығын әркім сезінеді. бірақ көре тұра соқыр, біле тұра  мылқау бола қалатын құлдар да баршылық.   аллаһқа және елшілеріне қарсы шығып, шексіз қамқорлық көрсетіп отырған  раббысына қылыш көтеретіндер де өкінішке қарай аз емес. бірақ солай бола тұрса да, яғни аллаһтан өзгені не өзін пұт қылып, паңданса да, әкеңнен де қамқор, анаңнан да  мейірбан  аллаһ сен үшін тағы да кешірімділік қылады. өз мейірбандығының шегіне жеткенше берерін үйіп-төгіп бере береді. аллаһ «кәһф» сүресінің 57-58 аятында: «раббың өте жарылқаушы, мәрхамет иесі. егер оларды қылықтарының салдарынан қолға алатын болса, әрине оларға азапты тездетер еді. дегенмен олар үшін белгілі бір мерзім бар. о заман олар, алладан өзге паналайтын жер таба алмайды», - дейді.          аллаһ әрбір қылмысымыз үшін төбемізден қойғылай бермейді. ол өз мейірбандығымен құлдарының тәубесін күтеді. мейлі ол құл жер бетін толтыра күнә жасаса да, аллаһ оны азаптауға асықпайды. ал құл райынан қайтып тәубе қылса,оған аллаһтың  қуанышында шек болмайды.

              ұлы абайдың шығармашылығы«ұлы абайдың шығармашылық мұрасы-халқымыздың ғасырлар бойы маңызын жоймайтын рухани қазынасы.маңызын жоймау былай тұрсын,заман өзгеріп,қоғамдық санада күрт сапырылыстарпайда болған сайын бұл қазына өзінің жаңа бір қырларымен жарқырай ашылып,қадірін арттыра түсетініне абайдан кейінгі уақыт айқын көз жеткізді.ақынның дүниеге келгеніне бір жарым ғасыр,ал өзінің мәңгі өлмес шығармаларымен халқына сөздің ұлы мағынасында ұстаздық ете бастағанына ғасырдан астам уақыт өтті.содан бері оның артына қалдырып кеткен мұрасы елі мен жұртының рухани өміріндегі қай бұрылыстар мен қай құбылыстар тұсында да айнымас темірқазық,адастырмас құбыланама болып қызмет етіп келеді.бұл күнде абай сөзі әр қазақтың ағзасына ана сүтімен бірге дариды десе,артық айтылғандық емес.ана сүті тән қорегі ретінде жас сәбидің буыны бекіп,бұғанасы қатаюына қызмет етсе,ақын сөзі оның санасына қ пен азаматтықтың ұрығын сеуіп қызмет етеді».(ж.ысмағұлов.) өнер-білім жолындағы ізденісін абай өз бетімен үйрену арқылы ,орысша кітаптарды көп оқиды.80-жылдардың орта кезінен бастап,абай ақындық жолға біржола бет бұрды.бұл кездегі оның өлеңдерінің қай-қайсысы болсын-толысқан ой-сананың жемісі.бұған дейін арагідік жазған өлеңін өз замандасы көкпай атынан таратып жүрген абай 1886 жылдан бастап өз атына көшірген.осы жылдардан бастап абай өлеңді үзбей жазуға тырысқан.бірақ ел арасындағы шиленіскен тартыстар оның әдебиетпен бірыңғай шұғылдануына мүмкіндік бере бермеген. «дүние де өзі,мал да өзі».абайдың ақындық жолға бет бұрғандығы алғашқы сөзі мәдениет пен білімнің маңызын насихаттауға арналады.оның 1885 жылы жазған «жасымда ғылым бар деп ескермедім» өлеңі бұл тақырыптағы тұңғыш шығармасы болумен қатар,ақынның сөз өнері жолындағы жаңа ізденісін де танытады.абай мұнда,ең алдымен,жаңа үлгідегі ақынға керек ғылым жайын сөз етеді.ғылым-білімді кезінде зерттей алмағанына өкініш білдіреді.өз қателігін оқытумен түзеуге бет алғанын айтады.