Реферат о толегене айбергенове на казахском с переводом

толеген айбергенов 1937 жылы 8наурызда каракалпак елинде конырат деген жеринде дуниеге келген.1959жылы ташкенттын низами атындагы педогогика инстутитын казак тылы мен адебиет саласын да факультетин бытырып туган ауылынды мугалым болып ыстейди.шымкент облысынын сарыагаш ауданындагы 1 дериктор болады.отанга туган елге деген суйыспеншылыгын замандастарымыздын рухани зезым байлыгын ызгы тылеу ак ниетин жаркырата ашкан казак поэзиясында озындык жана ыргак тегыреуынде озиндык екпын акелген поэтикалык жар-кытаптары "арман сапары(1963),"омирге саяхат (1965),"кумдагы мунаралар(1968),"мен саган гащык едим"(1970),"аманат (1975),"бир тойым бар"(1981) арналган   "бакшага саяхат" серет кытапшасы(1985)жарык корди.сондай-ак орыс тылдеринде "мир созвездья(1987)аударылып басылды.айбергеновтын "ак ерке ак жайык","жагырган мангыстау"."казахстан","сени ойладым","мени ойла","ак кайындар",бир тойым бар",т.б олендеримен белгылы.казахстан ленин комсомолы сыйлыгынын лауреаты (1974жылы кайтыс   болганан кейын )1997жылы акыннын " олендери"жинагы мен ол туралы жазылган "быргемин мен сендермен"атты естелик кытабы жарык корди.

мен өзімнің болашағымды жарқын  коремін,өйткені мен өзімнің нақты кәсібімді таңдап қойдым,мен дәрігер болғым келеді, дәрігердін кәсібі маған қатты ұнайды,өйткени бұл бақыт емес пе басқа ға көмек бере алу әр бір ң қиын сәтінде касында болып оған қол ұшын беру.мен осы кәсібіме жету үшін көп талпынамын,өйткени казиргі заманда оқу қиындап кетти және жұмыс табуы да қиын,сондықтан мен кәзіргі күнімнен бастап және менде күмәнім жоқ өскенде мен дәрігер болатыным.

    надеюсь сочинение подойдет

ата-ананың қадірін білмеген -  халық қадірін білмес.

халқымыздың байырғы ұғымында ң анасы алдындағы парызын өтеуі ана сүтін ақтау деп аталады. ана тоғыз ай көтеріп, толғатып, дүниеге келтіріп қана қоймайды. өмір есігін жаңа ашқан нәрестенің бойына туған елінің рухын сіңіретін, уататын тұңғыш тәтті сазы, жылауын қойғызатын ән өлеңі де сол ғазиз ана бесікке сүйеніп отырып, емірене айтатын бесік жыры. ал нәресте өмірінің нәрі – ана сүті.

ана – отбасының негізгі діңгегі, бастапқы дәнекері. дәстүрлі қазақ отбасында ата-ананың қадірі ерекше әспеттелген. әсіресе, тіршіліктің қайнар көзі, махаббаттың шуақ күні, мейірімнің кәусәр бұлағы – ана есіміне қатыссыз дүниеде қасиетті ештеңе жоқ. сондықтан ананы ардақтамайтын халық та жоқ. оның жөнін халық: «ана сүтін анаңды меккеге үш рет арқалап апарып келсең де, өтей алмайсың»,- деп түсіндіреді.

теңіздей тербелген өмір толқындарынан аман алып қалу үшін барын салады. сондай зор махаббатпен өсірген өрені қартайған шағында мейірімге бөлер ме екен? ң болашағы үшін бар өмірін арнаған ата-анасы қартайып аз ғана көрер жарығы қалғанда оны сүйіспеншілік пен мейірімге бөлей алмаған ң ілігі бар деп айту қиын. «ата-анаңның қадірін болғанда білерсің» деп жырлағандай «ата-анаға не істесең, алдыңнан сол шығады». анаңды құрметтемесең, анадан несін туасың? құрметтемесең, несін туасың? – деп жырлаған екен халқымыз. қандай өркениетте болсын, қандай ұлттарда болсын ата-анаға деген құрмет ешқашанда өзінің құндылығын жоғалтқан емес, ата-анаға ең биік орын беріп ерекше бағалайды. ұл-қызымыз ұлағаттылықты ұстанып, инабаттылыққа ұмтылып, арын кірлетпей, кіршіксіз таза ұстап, ата-ананың алдында адалдығынан ажырамай өмір сүрсе, аналар да жыламас еді, жетімдердің де көзі жәутеңдемес еді.

перзент – ата-ана еккен ағаштың жайқалған жасыл жапырақтары, әке мен шешенің өз қолдарымен мәпелеп өсірген ағаштың көптен күткен жемісі. алғашында ата-ана перзент панасы болса, кейін керісінше әр перзент ата-ананың панасы болуы оның пенделік, перзенттік парызы. қызын қуыршақтай, ұлын құлыншақтай қылып алақанында аялап өсірген жемісінің дәмін тату, бейнетінің зейнетін көру – әр ң арманы. «ң жақсы болса, жердің үсті жақсы, ң жаман болса, жердің асты жақсы» депті бағзы . ата-анасының қадіріне бармаған құдды құрт түсіп, шіріген жеміс іспетті. емес, бәле өсіргенін кейіннен түсіну – көңілдің күйікті күйініші, өзекті өртейтін өмірдегі өкініші.