Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы аркылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір калыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі ағзалардың тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады. Қорыта айтқанда, Жер ғаламшарында тіршіліктің пайда болуының алғышарттарына — ғаламшардың қажетті мөлшері, энергия және белгілі температуралық жағдайлар жатады. бұл айтылған алғышарттар тек Жер ғаламшарында ғана болғандығы ғылыми дәлелденген. Тіршіліктің пайда болуы, а өте ерте кездерден бастап- ақ толғандырып келе жатқан күрделі мәселенің бірі. Ол жайында көптеген болжамдармен көзқарастар бар.
dmitryshigin
06.12.2021
Углерод известен еще с древних времен. Атомы углерода образуют такие вещества, как графит, алмаз, карбон, графен, сажа, фуллерен, уголь, карбин, лонсдейлит. Все они имеют разную структуру, а соответственно и разные свойства.
Алмаз и графит самые известные представители углерода. Материалом стержня простого карандаша является графит. Кроме этого, из него изготавливают электроды, так как графит является хорошим проводником электричества, а также его используют в металлургии. Алмаз отличается от графита расположением атомов углерода в кристалле. Карбин был открыт советскими химиками. Он представляет собой цепочки атомов углерода. Внешне карбин — черный мелкокристаллический порошок, обладающий высокой фотопроводимостью, благодаря чему его используют для изготовления фотоэлементов.
Карбон (углепластик, углеволокно, карбонопластик) — очень прочный и жесткий материал. Состоит из углеродных нитей, сплетенных в ткань. Эти нити углепластика при растяжении не рвутся, а вот при сжатии имеют свойство ломаться. Поэтому нити соединяют друг с другом под разными углами (крест-накрест, ёлочкой) и склеивают смолой.
ranocchio6
06.12.2021
1.. все щелочные металлы восстановители.. легко отдае\ют элнктроны.. хорошо проводят ток.. при взаимодействии с водой оюразует щелочи.. имет 1 валентный электрон... 2...находятся в 7 гр.. хорошо взаимодействуют с водородом и щелочными металлами.. фтор самый электроотрицательный элемент...3.. для завершения энергетического уровня всем не хватает 1го электрона..все являются п элементами.. 4... хлор образуется при извержении вулкана.. основниу соединения хлороводород.. каменная соль она же поваренная.. сильвин т.е калийхлор 5... оксиды это вещ-ва в сост кот вхоит кислород. есть солеобразующие и несолеобразюющие напр.. угарный газ 7.. с+о2=со2 s+o2=so2
8... caco3=cao+co2 получил 2 оксида сразу.. основной о кислотній.. 9.10 молек. масса это масса молекулы. т.е сумма масс атомов входящих состав молекуды.. 11.. caco3 =100 как? са 40+с12+о16*3=100 12.. кислоті єто неорг соед кот образуются при действии кислотного остатка с водой.. напр.. so2+h20=h2so3 14...
Ғылыми деректер бойынша Күн жүйесіне жататын Жер ғаламшары бұдан 4,5—5 млрд жыл бұрын газды-шаңды тұманнан пайда болған. Мұндай газды- шаңды материя қазіргі кезде жұлдызаралық кеңістікте де кездеседі. Жер бетінде тіршіліктің пайда болуы үшін ғарыштық және ғаламшарлық кейбір алғышарттар қажет. Ол үшін ғаламшардың өзіне тән мөлшері болу шарт. Ғаламшардың мөлшері тым үлкен болса, табиғи радиоактивті заттардың атомдық ыдырауынан бөлінген энергияның әсерінен ғаламшар өте кызып кетуі мүмкін. Ғаламшардың тым қызып кетуі қоршаған ортаның радиоактивті заттармен ластануына жағдай жасайды. Ал ғаламшардың мөлшері тым кіші болса, ол өз айналасындағы атмосфераны ұстап тұра алмайды. Ғаламшарлар жұлдыздарды орбита бойынша айнала қозғалуы аркылы тұрақты түрде және біркелкі мөлшерде өзіне қажетті энергия алып тұруы тиіс. Ғаламшарға энергия ағысы бір калыпты түспесе тіршіліктің пайда болуы мен дамуы мүмкін емес. Өйткені тірі ағзалардың тіршілігі белгілі бір температуралық жағдайда ғана жүріп отырады. Қорыта айтқанда, Жер ғаламшарында тіршіліктің пайда болуының алғышарттарына — ғаламшардың қажетті мөлшері, энергия және белгілі температуралық жағдайлар жатады. бұл айтылған алғышарттар тек Жер ғаламшарында ғана болғандығы ғылыми дәлелденген. Тіршіліктің пайда болуы, а өте ерте кездерден бастап- ақ толғандырып келе жатқан күрделі мәселенің бірі. Ол жайында көптеген болжамдармен көзқарастар бар.