Рассчитайте значение ∆Н0 для реакции превращения глюкозы, происходящую в организме: С6Н12О6(к) → 2С2Н15ОН(ж) + 2СО2(г) ∆Н0298 С6Н12О6(к) = – 1274, 5 кДж/моль ∆Н0298 С2Н15ОН(ж) = – 277 кДж/моль ∆Н0298 СО2(г) = –393, 5 кДж/моль

-66,5 кДж/моль

Объяснение:

ΔН0=∑n*ΔН298(продуктов)-∑n*ΔH298(исходных)=2*(-277)+2*(-393,5)-(-1274,5)=-66,5 кДж/моль

Реакция спиртового брожения глюкозы:

С6Н12О6 =(кат. ферм.) =2С2Н5ОН + 2СО2

Для расчета не хватает теплоты образования СО2(г) . По моему справочнику ΔH⁰(СО2) = -393,5 кДж/моль.

Вычислим тепловой эффект реакции по следствию из закона Гесса:

ΔНр. = 2ΔH⁰(СО2) + 2ΔH⁰(С2Н5ОН) - ΔН⁰(С6Н12О6) = 2*(-393,5) + 2*(-277,6) –(-1273) = -69,2 кДж

Т. е. при брожении одного моля глюкозы выделяется 69,2 кДж теплоты.

Термохимическое уравнение можно записать двумя

1) С6Н12О6(кр) = 2С2Н5ОН (ж) + 2СО2(г) ; ΔНр. = -69,2 кДж

2) С6Н12О6 = 2С2Н5ОН + 2СО2 + 69,2 кДж

(Надеюсь, не надо объяснять, почему выделению теплоты соответствует отрицательное изменение энтальпии) .

Расчет теплоты, выделившейся при брожении 1 кг глюкозы (учитывая, что М (глюкозы) = 180 г/моль) по пропорции:

При брожении 180 г глюкозы выделяется 69,2 кДж

1000 гQ кДж

Q = 384,4 кДж (на 1 кг глюкозы)

1. Элемент -  С (углерод). Распределение электронов по электронным слоям атома: 1s² 2s² 2p² (правильный номер распределения выберите сами, они у вас в задании не дописаны правильно, поэтому невозможно определить).

2. 4)Rb

3. 3)CH4

4. 5)C и Si - элементов IV  группы (здесь в задании должна быть не сера, а кремний, проверьте)

5.

а) заряд ядра атома -3)порядковый номер химического элемента

б) количество электронных слоев - 4) номер периода

в) общее количество электронов  -3)порядковый номер химического элемента

6.

а)H2S -1) ковалентная полярная связь

б) A2S3 -2) ионная связь (здесь в задании перед алюминием цифра 12 - явная ошибка, проверьте)

в) Zn - 4) металлическая связь

Эссе

Объяснение:

Бейметалдар - металл еместер қатарына: сутек, бор, көміртек, кремний, фосфор, мышьяк, оттек, күкірт, селен, теллур, галогендер, асыл газдар жататын химиялық элементтер тобы; оларды металдардан бөліп топтауға қолданылатын атау.[1]Табиғаттағы белгілі бейметалдар саны металдарға қарағанда аса көп емес. Периодтық жүйедегі бейметалдардың орнын анықтау үшін бор элементінен астатка дейін көлденең сызық жүргізсе, кестенің жоғарғы оң жақ бұрышын ала негізгі топшаларда бейметалдардың орналасқаны байқалады. Периодта бейметалл элемент атомының ядро заряды біртіндеп өседі де, атом мөлшері кішірейеді. Сондықтан электрон қосып алуға бейімділігі жоғары және тотықтырғыштық қасиеті басым болады. Ал бейметалл орналасқан негізгі топшаларда (ЫВ—ВЫЫ) атомның радиусы неғұрлым кіші болса, ол ең сыртқы электрондарды күшті тартады. Демек, тотықтырғыштық қасиеті басым болады. Мысалы, фтор мен хлор атомын салыстырсақ, ең күшті тотықтырғыш — фтор. Бейметалдардың тотықтырғыш қабілеті электртерістіктің сан мәніне байланысты. Тотықтырғыш қасиеттердің өзгеруіндегі осы заңдылық сол бейметалдар түзетін жай заттарға да тән.

Металдар– Электр тоғы мен жылуды жақсы өткізетін, пластикалық қасиеті жоғары, жылтыр заттар. Мұндай қасиеттердің болуы металдардың ішкі құрылымымен байланысты.

Металдардың (сынаптан басқа) кристалдық тор көздерінде металл атомдары орналасқан. Олар бір-бірімен металдық байланыспен байланысады. Металдардың иондану энергиясы аз болғандықтан олардың валенттік электрондары оңай бөлініп, бүкіл кристалдың бойында еркін қозғала алады. Сондықтан олардың жиынтығын электрон газы деп те атайды. Су ерітінділеріндегі реакциялар үшін металдың активтілігі оның активті қатардағы орнына байланысты.