«как спасли крысу.» мы шли по бульвару.и тут моя спутница схватила меня за руку: - крыса! да смотри же, на рельсы смотри! по ложбинке трамвайного рельса в гору деловито спешила омерзительная серая крыса. я поискал подходящий камень, чтобы шарахнуть им по зверюге. я бросился сгонять проклятую крысу с рельсов. так начался незабываемый бег. впереди мчалась перепуганная тварь. за крысой, крича что- то в роде «кыш! » и хлопая в ладоши, летел я. тут крыса лихо метнулась с рельсов. я умудрился выскользнуть в другую сторону. мы некоторое время молча отдувались, не в силах произнести ни единого слова. - замечательно, - в два приёма сказала моя знакомая. – я знала, что ты человек неравнодушный. кто может написать план к этому !

Ну даже незнаю можешь в интере посмотреть? ?

Жастайынан сөзге жүйрік, тілге үйір Мұраттың оқуға ақындыққа деген құштарлығы ерте жаста оянған. Мұрат ер жете келе айтыс өнеріне қарай ойысады. Өз өңірінің даңқты ақындарының бірі болады. Жас ақынның қызбалығынан Мұрат ойын –сауық кештеріне жиі бас сұғып, көптеген айтыс аламанына түсіп, жеңіп отырған. Оның барлығы жас ақынның атақ-абыройына салмақ қосып, оған қосымша бедел әкеледі. Ақын мұнымен шектелмей ой-өрісі мен білімін артыру мақсатында ел мен жер тарихы жайлы, рулардың шежіресі жөнінде көрген-естігендерін миына құйып, есте сақтап отырған. Тап осы кезден бастап Мұрат Мөңкеұлы жұрт өнегесіне таңба болып басылған келеңсіз жайттарды ел ішіне қанықтыра бастайды.

Мұрат Мөңкеұлы отаршылдық заманында қазақ жұртының қаналып, әбден қажыған сәтінде елдің жарасын жамап, қарапайым халықты өлең-жырларымен рухтандырып отырған. Ел тәуелсіздігін аңсап, халықтың бүгіні мен кешегі күндерін салыстыра жырлаған. Халықты бірлікке шақырып, ел үшін күресуді талап еткен. Қазақ батырларын қолға қару алып, жаудың бетін қайтаруға әрдайым өткір ұрандар тастаған. Түрлі саяси науқандардың тұсында зар заман ағымына әр қилы толғаулар айтады. Мұрат ақының «Үш қиян» шығармасында халықтың қара шаңырағы шайқалып, босағасы тари түскендігі қара өлеңде айқара көрсетіліп баяндалған. Адам пиғылының төмендеп, заманның азғандығын ашына сөз етеді. Өлеңдерінде жүректе қалған мұңның тап қазір болып жатқан сықылды етіп, жұртты тебірентпей қоймаған. Көшпенді мемлекеттің жазда жайлаудан, қыста қыстаудан айырылып, тығырыққа тірелгендігін, тұрмыс жағдайының күрт нашарлап, өмірге көлденең соққан жел ата-бабадан келе жатқан асыл мұраның бытшыты шыққанын жазған.

Тут можно добавить импровизации. Я просто задал идею, ок?

Объяснение:

Если бы я участвовал в этой пьесе,я бы выбрал Ромео.почему именно Ромео? Потому что он главный герой данной пьесы Шекспира. Затем,потому что он досмерти влюбился в красавицу Джульетту,после того как его выгнали из города он очень сильно расстроился,но ещё сильнее он расстроился,когда узнал,что Джульетта умерла... Он со всех ног помчался к Джульетте,зашёл в склеп и начал скорбит о ней,потом,он решил выпить яд,чтобы жить вместе хотя-бы на небесах...но как только он выпид яд...

Вобщем он поступил героически.