Свзрослых разместите на ленте времени имена: л.н.толстой и а.н.толстой, и.з.суриков и д.и.хармс

Лев николаевич толстой: 1828 - 1910 алексей николаевич толстой: 1882 - 1945 кстати, алексей толстой - дальний родственник льва толстого. иван захарович суриков, поэт: 1841 - 1880 не путать с художником василием суриковым! даниил иванович хармс (наст. фамилия ювачёв):   1905 - 1942 хармс - советский поэт и писатель, обэриут.

Эссе

Әр дәуірдің өз батыры, өз заманына лайық тұлғасы өмір сүрді. Халық олардың еңбегіне қарай ұлықтап, беделдерін көтерді. Себебі, батырдың міндеті елін қорғау, жерін жаудан аман алып қалу.

Өткен тарихта “батыр” деген ұғымға нағыз ерлер, қолына найза, үстіне сауыт киіп, қылышын қанға малған азаматтар кірді. Олар сыртқы жаумен күресіп, елдің тыныштығын сақтады. Яғни, халық жүрегіндегі “батыр” түсінігі елін жаудан қорғайтын, мемлекеттің тыныштығын сақтайтын ерлер еді.

Араға ғасырлар салып батырлардың орнына қоғам қайраткерлері, білімді және білікті азаматтар шықты. Олар қолдарына найза алып жауға шаппаса да, қалам алып ұрпақ өсірді. Олардан сусындаған ұрпақ елдің ертеңі үшін аянбай тер төгуге аттанды.

Заман ауысып ХХІ ғасырдың табалдырығын да аттадық. Бүгін батырлардың дені әлеуметтің ортасында емес, әлеуметтік желінің ар жағында отыр деп кекетіп жатамыз. Шындығында осы ғасырдың, осы кезеңнің батыры кім? Олардың ерлігі қандай?

ХХІ ғасырдың батыры – дипломат

Дипломат – кешегі елші. Атауы ресмиленді дегеніміз болмаса, мәні осы елшімен астасып жатыр.

Дипломат – сыртқы қатынас органдарының дипломатиялық қызметкерлеріне берілетін жоғары дипломатиялық дәреже. Толық әрі ресми атауы – Төтенше және Өкілетті Елші.

Дипломат түсінігі 1961 жылы Вена конвенциясында бекітілді.

Белгілі дипломат Сағынбек Тұрсыновтың пікіріне салсақ: “Дипломат – екі ел арасындағы көпір”.

Қазақта “Елдестірмек елшіден, жауластырмақ жаушыдан” деген мақал қалған. Аталы сөздің түбін тауып айтқан бұ халықтың елшіге деген құрметі ерекше болған.

Дубинушка», официально в песенниках «Эй, ухнем!» — русская народная песня, изначально крестьянская, затем бурлацкая. Словарь Михельсона 1904 года характеризует народный вариант «Дубинушки» как «песню, употребляемую при вбивании свай и дружной совместной работе — для одновременного напряжения сил». В переносном значении выражение «Эх, дубинушка, ухнем!» используется с весёлой иронией в тех случаях, когда проблему нельзя решить никаким образом, кроме как тяжёлым физическим трудом. Широко известен её припев: «Эх, дубинушка, ухнем! Эх, зелёная, сама пойдёт, сама пойдёт! Подёрнем, подёрнем, Да ухнем!». Известна в нескольких вариантах, широко использовалась для импровизации, позже она и другие бурлацкие напевки использовались для создания литературных русских песен.«Дубинушка» — знаменитая революционная песня, созданная в 1860-х годах на основе дополнения и авторской обработки В. И. Богдановым и А. А. Ольхиным народной песни. Эта песня стала революционным символом конца XIX-начала ХХ века, и была особенно известна, в частности, по её исполнению Фёдором Ивановичем Шаляпиным. Существует ряд вариаций на основе революционной песни.