Горький детство отношение к женщинам и детям? ​

Сергей александрович есенин родился в селе константинове рязанской губернии (21 сентября по старому стилю). вскоре отец есенина уехал в москву, устроился работать там приказчиком и поэтому есенина отдали на воспитание в семью деда по матери. у деда было трое взрослых неженатых сыновей. сергей есенин потом писал: “мои дяди (трое неженатые сыновья деда) были озорными братьями. когда мне было три с половиной года они посадили меня на лошадь без седла и пустили в галоп. ещё меня учили плавать: сажали в лодку, плыли на середину озера и бросали в воду. когда мне исполнилось восемь лет, я заменял одному своему дяде охотничью собаку, плавал по воде за подстреленными утками.”

Помнік георгій рублеў гэта было ў траўні, на досвітку. прыбылі каля сцен рэйхстага бой. немка заўважыла наш салдат на пыльным бруку. ля слупа, дрыжучы, яна стаяла, блакітныя вочы былі дзікімі ад страху. і кавалкі свіст металу смерць і агонія і сеялі вакол. ен успомніў, развітваючыся летам ен пацалаваў сваю дачку. можа быць бацька дзяўчынкі гэтай дачка яго ўласнаручна расстраляў. але тады, у берліне, пад абстрэлам падкраўся баец і цела ад салона дзяўчына ў кароткім сукенка белым асцярожна вынес з агню. і пагладзіла пяшчотнай рукой, ен яе на зямлю апусціў. кажуць, што раніцай маршал конеў далажылі сталіну. колькі дзяцей вярнуліся ў дзяцінства, падарылі радасць і вясну шараговыя арміі савецкай чалавек, які выйграў вайну! і ў берліне, дзень нараджэння, быў пабудаваны да апошняга, помнік савецкім воінам з выратаваў дзяўчынку на руках. ен стаіць як сімвал нашай славы, як маяк, зіхатлівы ў цемры. гэта ен, салдат маей дзяржавы, ахоўвае мір на ўсей зямлі.