Viktor1316
?>

Написать отзыв на стих - н.а. некрасов. как ты кротка, как ты послушна, ты рада быть его рабой, но он внимает равнодушно, уныл и холоден душой. а помнишь? молода, горда, надменна и прекрасна, ты им играла самовластно, но он любил, любил тогда! так солнце осени - без туч стоит, не грея, на лазури, а летом и сквозь сумрак бури бросает животворный

Литература

Ответы

rayon14
Это сугубо личное мнение:
Зачем с любовью ты играла, когда душою понимала, что он влияет тебя. Теперь и страсть и пыл его остыл, а чувство, что в тебе возникло навеки стало безответно. Да, молода была, глупа, желала света и внимания, но не играй на чувствах, дорогая, ведь можешь погореть сама. И будет все не так, как в сказке, и не проснется, та любовь, он холоден теперь с тобою его горячая любовь. И здесь не Тютчева стихи " и тоже в вас очарованья, и та ж в душе моей любовь", он не вернет к тебе любовь.
Евгеньевна_Хусинов
Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:

Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе.. .

Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні
Елена_Зайкин1665
Музай для Максіма Багдановіча стала Ганна Какуева, сястра ягонага аднакласніка, таленавітая піяністка. “Зорка Венера… ” не мае свайго адрасанта, аднак такі бліскучы раманс мог напісаць чалавек, сэрца якога “напаткала” палкае і моцнае юначае пачуццё.
Творчасць Максіма Багдановіча — гэта цэлае жыццё. У зборніку "Вянок" выявіліся мары, спадзяванні паэта, яго інтымныя пачуцці, шчырыя прызнанні ў любві да роднай зямлі. Значнае месца ў творчасці паэта займае інтымная лірыка. Каханне — пачуццё бязмернай павагі да жанчыны, выражэнне гуманнасці і высакароднасці чалавека, крыніца яго лепшых імкненняў. У творах М. Багдановіча гэта пачуццё сагрэта асаблівай цеплынёй, шчырасцю. Сапраўдным паэтычным шэдэўрам інтымнай лірыкі з'яўляецца раманс "Зорка Венера". Ён кранае глыбокай задушэўнасцю, душэўнай чысцінёй, праўдзівасцю выказаных пачуццяў. Лірычны герой твора (юнак) засмучаны тым, што павінен расстацца з любай дзяўчынай. Ён абяцае, што ў далёкім краі, куды едзе, усё сваё жыццё будзе помніць каханую. Пра яе будзе напамінаць і Венера, якой, безумоўна, вядома пра пакуты разлучаных сэрцаў:

Глянь іншы раз на яе, — у расстанні
Там з ёй зліём мы пагляды свае.. .
Каб хоць на міг уваскрэсла каханне,
Глянь іншы раз на яе.. .

Сімвалам кахання ў рамансе выступае Венера. Краса вячэрняга неба, яна настолькі моцна ўплывае на ўнутраны стан чалавека, што можа нават з'яднаць позіркі і пачуцці закаханых людзей, якія знаходзяцца ў расстанні

Ответить на вопрос

Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:

Написать отзыв на стих - н.а. некрасов. как ты кротка, как ты послушна, ты рада быть его рабой, но он внимает равнодушно, уныл и холоден душой. а помнишь? молода, горда, надменна и прекрасна, ты им играла самовластно, но он любил, любил тогда! так солнце осени - без туч стоит, не грея, на лазури, а летом и сквозь сумрак бури бросает животворный
Ваше имя (никнейм)*
Email*
Комментарий*