Нужно выписать цытатами из текста , , муму'' про черты характера герасима: сила трудолюбие старательность достоинство терпение сострадание к людям доброта, великодушие умение любить честность, верность слову

Сила-он только двинет плечём-и не только телегу,самоё лошадь спихнёт с местаТрудолюбие-одарённый необычайной силой,она работал за четверых -дело спорилось в его руках,и весело было смотреть на негоСтарательность-усердно исполнял он свою обязанность:на дворе у него никогда ни щепок не валялось,ни соруДостоинство-Герасим был нрава строгого и серьёзного,любил во всём порядокДальше я не уверенна,но это правильно) Терпение-глухонемой Герасимподчинялся приказаниям барыни,так как был крепостным,подневольным человеком Сострадание к людям-...начальница Татьяны,принялась её,как говорится,шпынять и до того её довела,что та,бедная,не знала,куда глаза деть,и чуть не плакала с досады.Герасим вдруг приподнялся,протянул свою огромную ручищу,наложил её на голову кастелянши и с такой угрюмой свирепостью посмотрел ей в лицо,что та так и пригнулась к столу.Все умолкли. Умение любить-Герасим поглядел на несчастную собачонку,подхватил её одной рукой,сунул её к себе за пазуху и пустился большими шагами домой.Он вошёл в свою каморку,уложил щенка на кровати,прикрыл его своим тяжелым армяком,сбегал сперва в конюшню за соломой,потом в кухню за чашечкой молока.

Бірінші дүниежүзілік соғыс, оның артын ала келген революциялық өзгерістер, бүкіл Кеңес елінің кеңістігін қамтыған азамат соғысы қазақ даласына да орасан зор ауыртпалықтар ала келді. 1916—1921 жылдар арасында аштықтан қырылған және оққа ұшқан қазақтардың саны 800 мыңға, ал атамекенінен көшіп кеткендердің саны 200 мың адамға жетті. Бұл сол кезеңдегі қазақ халқының шамамен бестен бір бөлігі еді. Ал 1921— 1922 жылдардағы ашаршылық қазақ қоғамын біржолата тұралатып кетті. Шаруашылық дағдарысы жұмыссыздардың санын күрт өсіріп, кедей-жатақтардың қоғамдағы үлес салмағын ұлғайтып жіберді. Жаңа ғана орнаған кеңестік билік күйзеліске ұшыраған қоғамның әл-ауқатын жөндеу және жақсарту қамына кірісудің орнына ең алдымен саяси мәселелерді шешуге басымдылық берді. Қоғамдық құрылыстың мұндай сипат алуы 1923 жылы 17—22 наурыз күндері Орынбор қаласында болып өткен Қазақ партия ұйымының III конференциясында анық байқалды. Ресей Коммунистік партиясы Орталық Комитетінің өкілі Е.Ярославский мен Қазақ үкіметі төрағасының орынбасары А.Вайнштейн өздерінің баяндамалары мен сөйлеген сөздерінде ендігі уақытта ұлттық мүддеге қатысты мәселелерге басымдылық беруден бас тартып, назарды бұқара халықтың таптық санасын көтеру ісіне бұруды талап етті.

Бұл іс жүзінде Қазақ елінің өзін-өзі басқару, мемлекеттік басқару ісінде жергілікті ерекшеліктерді ескеру, мемлекеттік аппаратты қазақтандыру және басқа осы сияқты жалпыұлттық мәселелерді тым көп көтеруді тоқтату жөнінде орталықтан берілген нұсқау еді. Сонымен бірге ұлт мәселесінде «ұстамдылыққа» шакырған орталық, оның есесіне тапаралық қатынастар мәселесінде ымырашылдыққа жол бермеуге, қазақ кедейлерінің «әлі оянбаган таптық түйсігін» шайқап, оларды байларға қарсы қоюға үндеді. Бұл қазақ қоғамында үлес салмағы болар болмас (0,5%-ға да жетпейтін) байлар табына және олардың меншігіне «қызыл гвардиялық шабуылға» өтуге жасалған даярлықтың көрінісі еді.

Причиною Троянської війни було викрадення Парісом Олени, дружини спартанського царя Менелая. Коли Гекуба була вагітна Парісом, вона бачила уві сні, що народила палаючу головешку і що від цієї головешки згоріла вся Троя. Тому Паріса після народження кинули в лісі на горі Іді. Він був знайдений пастухом, виріс міцним і спритним красенем, майстерним музикантом і співаком. Він пас стада на Іде, і був улюбленцем її німф. Коли три богині, спорившие через яблуко розбрату про те, яка з них прекрасніше, надали йому рішення, і кожна обіцяла йому нагороду за рішення на її користь, він вибрав не перемоги і славу, які обіцяла йому Афіна, що не панування над Азією, обіцяне Герой, а любов найгарнішою з усіх жінок, обіцяну Афродітою.

Паріс був сильний і хоробрий, але переважаючими рисами його характеру були чуттєвість і азіатська зніженість. Афродіта незабаром направила його шлях у Спарту, чий цар Менелай був одружений на прекрасній Олені. Покровителька Паріса Афродіта порушила в прекрасній Олені любов до нього. Паріс відвіз її вночі, прихопивши з собою багато скарбів Менелая. Це було велике злочин проти гостинності та шлюбного права. Беззаконник і його рідні, що прийняли в Троє його та Олену, накликали на себе покарання богів. Гера, месниця за порушення подружньої вірності, порушила героїв Греції заступитися за Менелая, почавши Троянську війну. Коли Олена стала дорослою дівчиною, і безліч молодих героїв зібралося сватати її, батько Олени, Тиндарей заприсягнув їх, що всі вони будуть захищати подружні права того, який буде обраний. Вони повинні були тепер виконати цю обіцянку. Інші приєдналися до них по любові до військових пригод, або за бажанням помститися за образу, нанесену всій Греції.