Скласти сенкан до твору галерник

ответ:

маленькая деревенька в три дома, зуяты, стоит между двух озёр. за деревней — крутой косогор, заросший густым лесом из ели и пихты, перемешанной с бузиной и малинником. здесь, не опасаясь людей, живут разные звери и птицы. селится в густолесье и куница с белой грудкой. через несколько лет белогрудка рожает кунят. старательная и осторожная мать, куница бережёт детей, согревает своим телом и ловит для них дичь.

однажды белогрудку выслеживают деревенские мальчишки. она долго водит их кругами по лесу, и, посчитав, что люди ушли, отправляется на охоту. дичи в окрестностях мало, и белогрудка отправляется к большому болоту за озером. вернувшись с добычей, куница обнаруживает, что дети пропали из дупла. на дереве она находит запах людей. след приводит её к дому, в который мальчишки принесли кунят.

несколько дней белогрудка следит за домом, но войти не может — у будки на цепи сидит злой пёс. наконец, она попадает на сеновал и видит, как мальчишка мучает её детей и кормит их сырым мясом. вскоре один кунёнок умирает, и мальчишка кидает его псу.

с той же ночи в зуятах начала гибнуть птица. вскоре погиб и пёс, съевший кунёнка. белогрудка задразнила его, пёс погнался за ней, повис на заборе и удушился. куница так рассвирепела, что стала появляться в селе и днём, убивая всю птицу. её попытались подстрелить, но только слегка ранили.

зализав раны, белогрудка вернулась. она не знала, что мальчишку выпороли и велели отнести кунят обратно в гнездо, но тот поленился лезть в густолесье и бросил малышей в овражке возле леса, где их придушила лиса. осиротевшая белогрудка принимается душить птицу не только в зуятах, но и в соседнем селе.

поймали куницу, когда та случайно попала в погреб. хозяин дома, охотник, понимает, что куница разбойничает потому, что осиротела, и отпускает её. но белогрудка снова возвращается, начинает свирепствовать пуще прежнего, и охотнику приходится её подстрелить.

в обоих сёлах до сих пор помнят белогрудку и запрещают детям обижать зверей и птиц.

Табиғат тіршілік иелерінің бәріне де қорек, ауа, су, жылу, жарық қажет. бұл тіршілік қажеттерін олар табиғаттан алады. осының өзі де , өсімдік пенжануар сияқты тірі табиғаттың перзенті екеніне дәлел бола алады. табиғатқа тау, тас, ауа, жан-жануар, шатырлаған найзағай, жауын-шашын, ақ ұлпа қар сияқты құбылыстарды жатқызуға болады.осы құбылыстырды төрт мезгіл арқылы баяндай аламыз.  астанамның көгінде  алаулаған күн қандай!   бұлбұлдары сайраған  бұйраланған бақ қандай!   теректері жайнаған  жасыл бантик таққандай  самал желмен таранған қызғалдақты қыр қандай! жер бетіне сан алуан  жалау өсіп тұрғандай.  көктем –шуақты мезгіл. көктем келіп, жер беті жаңарып, әдемі түрге енеді.  құстар сайрап, барлық жан –жануар, тіршілік оянады. көк шөп шығып, бәйшешек, ағаштар гүлдеп, мал төлдейді. жылғалардан су ағып, сең жүреді. күн күркіреп, найзағай ойнап, жауын жауады.  маусым айы- жаздың басы. сенің туған жерге саяхат-жорығың да осы айда басталады. кешқұрым дала түрлі қимылдарға толады. мал қораға келеді. түні қандай тұнық десеңші! ай сүттей жарық. шартабақтай жарқырап, түнімен жер бетіне күміс сәулесін төгеді де тұрады. арайлы таңды айтсаңшы, шіркін! сен елең – алаңнан оянып, жаз таңын қарсы алып көрдің бе? күн шығыс жақ қыған нұрға бөленеді. таңмен бірге оянған бұлбұл әні көңілді әлдилейді. гүлдер де бой түзеп, таңғы ауаны құшырлана сіміреді. құстардың шырылдаған әсем үндері естіледі. алқаптарда қалықтаған үйме-үйме шөмелер жапырлайды. тау-тау маялар бой көтереді. аспанда қалықтаған бұлт аз. күнтас төбеге көтеріледі де,жер беті жетіле түссін дегендей, мол нұрын төгеді. күн айналып жерге түскендей ыстық болады. жеміс-жидек, алма, өрік сары ,қызыл бояулармен бояна бастайды. бау-бақшаға кірсең, орман араласаң, самсаған жидекке қарық боласың. осындай шілденің дастарханына тамыз өз шашуын дархан дастарханына тамыз өз шашуын шашады.