Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Шығармадан үзінді Шығарма атыКөтерілген әлеуметтік-қоғамдық мәселеИдеясы (автор қандай ой салады)Әрине, майдандағы әке-ағамызға хат жазу бәріміздің де көкейіміздегі асыл арманымыз еді. Сонымызды сезгендей Иманжанов та бізге тезірек хат танытуға бар күшін салып бақты. Сөйтіп, бас-аяғы бірер айдың ішінде әріптерді тегіс жаттап, бірлі-жарым сөздерді құрап, жаза алатындай халге жеттік. Ал Аян болса кәдімгідей: «Аса жаннан артық көретін аға...» деп бастап, хат жазатын болды. Ендігі оның қуанышында шек жоқ еді. Күніне екі-үш хаттан жазады. Кейде әжесінің айтқанын жазса, кейде өз бетінше жаза беретін.
А что же мальчик? Мама сразу отдала покрасить эти лапти девушке, она покрасила и они принесли их тяжело больному мальчику. Он не знал, что Нефёд умер, никто не сказал ему об этом. Мальчик очень обрадовался. Он ждал, когда же вернётся его отец, чтобы показать ему свои лапти - ведь у него никогда не было таких красивых лаптей. Он всегда смотрел на крестьянских детей и представлял, как он, сын барина, бегает с ними в таких красных лаптях. И он самый весёлый и самый счастливый.
Через несколько дней мальчику стало легче, жар Он всё просил, чтобы к нему привели того, кто нашёл для него такие прекрасные лапти, но к нему так никто и не шёл. И мальчонка так и не узнал, что Нефёд совершил такой благородный поступок - он погиб, но не только мальчика, нои мужиков, которые заплутали в метели.
как-то так )))