Рассказ "мое любимое произведение" на татарском.

Пушкин — хәерле спутник безнең тормыш. Калса, беләсең аны яттан белән балалар яшьтән, белән, мәктәп, шулай да, һәр бер тапкыр раскрывая ничек кенә наудачу привычную, элек-электән яраткан китап находишь анда нәрсә яңа, иң элек неизведанное, сверкнувшее иде беренче тапкыр. Ишетәсеңме тере тавышы, җилдә, ягъни безудержно күңелле булса, задумчивые, акыллы күзләре һәм ирексездән втягиваешься " белән әңгәмә язучы. Миңа бик ошый шигырьләр, поэмалар, Александр Сергеевич. Тик әле күпчелек дәрәҗәдә мине җәлеп ителә Пушкин-прозаик. Мин

зачитывал кадәр дыр "Повесте Белкина", восхищался "Дубровским". Әмма "Капитанская кызым" потрясла кайчандыр минем воображение һәм калды яраткан әсәре. Хәзер, әгәр мин ишетәм намус турында, благородстве һәм верной мәхәббәт, минем хәтер туа образлар Гринева һәм Маша Мироновой, рус мужика Емельяна Пугачева, гәрчә беренче тапкыр минем белән танышты бу геройлары күп еллар элек, күпкә иртәрәк требовала миннән мәктәп программасы. Бу әсәр карамастан, күләме зур булмаган, җитәрлек тирән мәгънәсе. "Капитанской дочке" бер үк вакытта үсә, берничә сюжет линияләренең. Шуларның берсе — ул мәхәббәт тарихы Маша һәм Гринева, икенчесе описывает тарихи вакыйгалар, происходившие шул вакытта Оренбург хәбәрләре. Вакыйгалар бара бу 1772-1775 елларда вакытында восстание Пугачева. Пушкин дип санаган, повестьлар булырга тиеш "тарихи эпохасы, үсеш алган бу вымышленном повествовании". Завязка әсәрләре тора шул, яшь офицер Петр Гринев җибәрелде сафларына Белогорскую ныгытма. Юлда ул кыла необдуманные гамәлләре, проигрывает 100 сум Зурину, ачулана, үз дядьку Савельича, гәрчә ул һәм хокукларын, давая барину акча. Следуя " ныгытма, Гринев белән дядькой заблудились вакытында бурана, тик очраклы рәвештә каршы алдылар мужика, выведшего аларны постоялому двору. Егет рәхмәт белдереп, вожатого ярдәм иткән өчен, бирдем аңа үз заячий тулупчик. Тоелган, рядовое вакыйга, әмма нинди

зур файда ул принесло соңыннан. Приехав бу Белогорскую ныгытма, Гринев белән танышты кызы үзенең җитәкчесе Миронов. Маша ошады яшь кешегә. -Кызлар ул поссорился үзенең иптәше Швабриным, ул ничек соңрак ачыкланды, сватался аңа, тик тегесе бирүдән баш тарта. Теләмичә өчен кемдер иде безнаказанно порочить игелекле исемен Маша, Гринев тудыра обидчика бу дуэль. Ул керде буларак, чын ир-ат. Көрәшен чак бармы түгел тәмамланды гибелью Гринева аркасында подлости Швабрина. Выздоровев, Гринев белдем Швабрин язган, аңа донос.

Однажды, Красная Шапочка решила навестить свою любимую бабушку. А так-как старую тропинку засыпало шишками, она выбрала вторую, но плохо изученную дорожку. На этом пути было очень много развилок и незнакомых ответвлений. Шапочка совсем уж было растерялась и запуталась, но вспомнила про уроки ОБЖ в лесной школе. Там мудрая сова рассказывала об местных признаках родного леса. На первой развилке старый замшелый пень подсказал правильный поворот. На второй - засохший ручей. На третьей - сторожка лесника, а на четвёртой - огромный камень.
Таким образом, знание местных признаков Красной Шапочке не заблудиться в лесу и без труда найти дорогу к бабушке.

Однажды, Красная Шапочка решила навестить свою любимую бабушку. А так-как старую тропинку засыпало шишками, она выбрала вторую, но плохо изученную дорожку. На этом пути было очень много развилок и незнакомых ответвлений. Шапочка совсем уж было растерялась и запуталась, но вспомнила про уроки ОБЖ в лесной школе. Там мудрая сова рассказывала об местных признаках родного леса. На первой развилке старый замшелый пень подсказал правильный поворот. На второй - засохший ручей. На третьей - сторожка лесника, а на четвёртой - огромный камень.
Таким образом, знание местных признаков Красной Шапочке не заблудиться в лесу и без труда найти дорогу к бабушке.