Көзді жұмған сәтте
Өткен өмір зымырайд
Дереу сөнген сезімдер
Енді мені жылытпайд
Сенбеймін мен енді
Сен айтсаң да түрлі ертегілер
Сөнбеймін мен енді
Тек ұмтыламын жарқын ертеңіме
Қателерім кетті келмеске
Мен үшін айналдың елеске
Жаңа өмір жолын елестет
Енді менсіз тек
Мен бәрін өзгертем
Қалмады ешбір сенім
Егер келсе мұң
Мен оны өзіммен ерітемін
Артыма қарамай тек
Дегеніме жетемін
Тек күрсінемін
Бәрі түскенде есіме
Келмейді ол қайтып
Сен айтсаң да түрлі ертегілер
Уақыт зымырайд
Ал мен ұмтыламын жарқын ертеңіме
Қателерім кетті келмеске
Мен үшін айналдың елеске
Жаңа өмір жолын елестет
Енді менсіз тек
Бәріне кеш (кеш)
Тек сен ренжімеш (меш)
Мұңым болса да (да)
Көрсетпеймін еш (еш)
Қайталанбайтын стиль (стиль)
Мендей ешкім жоқ (жоқ)
Tell me what you feel (feel)
Енді мен айтпаймын стоп деп
Қателерді мен
Қайталай алмайм
Бір басқан жерді
Екі рет баса алмайм
Немене қайталап
Білесің өзің де
Сезімдерге ерік бермеймін келесіде
Бұл өзгерген әлем
Иә, мен оны білем
Қиын болса да мен
Дегеніме жетем
Өзгерістерден енді қорықпайм
Армандарды орындаймын толықтай
Қателерім кетті келмеске
Мен үшін айналдың елеске
Жаңа өмір жолын елестет
Енді менсіз тек }2х
Бәріне кеш (кеш)
Тек сен ренжімеш (меш)
Мұңым болса да (да)
Көрсетпеймін еш (еш)
Қайталанбайтын стиль (стиль)
Мендей ешкім жоқ (жоқ)
Tell me what you feel (feel)
Енді мен айтпаймын стоп
https://lyricstranslate.com
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Основная тема увертюры "Ромео и Джульетта"
Замывсел увертюры-фантазии «Ромео и Джульетта» связан с именем М. Балакирева. Н. Д. Кашкин, лично близко знавший П. Чайковского, в своих воспоминаниях доволно подробно остановился на исории этого замысла: «Поздней весной 1869 года М. А. Балакиев приехал в Москву и поселился на Воздвиженке, в двух шагах от консерватории, помещавшейся тогда на той же улице, и мы часто виделись (…) М. А. Балакирев и Чайковский были большими любителями длинных прогулок пешком и совершали их иногда вместе. Помнится, что на одной из таких прогулок М. А. пердложил Чайковскому план увертьюры к «Ромео и Джульетте», по крайней мере, у меня воспоминания об этом связываются с воспоминаниями о прелестном майском дне, лесной зелени и больших соснах, среди которых мы шли. М. А. уже знал до известной степени характер таланта Чайковского и находил, что предложенный сюжет вполне для него подходит».