Укажите правильную последовательность познавательной деятельности человека (что за чем следует Обозначьте цифрами от 1 до 5. Самопознание – самосознание – познание – взаимопознание – самооценка

ответ:1.САМОСОЗНАНИЕ

2.САМОПОЗНАНИЕ

3.ВЗАИМОПОЗНАНИЕ

4.ПОЗНАНИЕ

5.ВЗАИМОПОНИМАНИЕ

Объяснение:ВРОДЕ ТАК

Бородинская битва (7 сентября 1812), кровавая битва Наполеоновский войн, то есть произошла во время вторжения Наполеона в Россию, примерно в 110 км к западу от Москвы, у реки Москва. В войне сражались 130 000 солдат Наполеона, с более чем 500 орудиями, и 120 000 русских солдат с более чем 600 орудиями. Успех Наполеона позволил ему оккупировать Москву.  

Русскими командовал генерал М.И.Кутузов, который остановил отступление русских в городе Бородино и спешно построил укрепления, чтобы заблокировать продвижение французов в Москву. Наполеон опасался, что попытка обойти русских с фланга может потерпеть неудачу и позволить им сбежать, поэтому он совершил грубую лобовую атаку.  

Тем не менее, война закончилась так: русская армия понесла около 45 000 жертв, в том числе князь Петр Иванович Багратион, командующий 2-й русской армией. Французы потеряли около 30000 человек. Хотя русская армия была истощена во всех смыслах этого слова, она выжила, чтобы снова сражаться, и, в конце концов, изгнала Наполеона из России.  

Так что для России Бородинское сражение ознаменовало крушение планов Наполеона и его полководцев, ведь хоть он и достиг Москвы, он не добился капитуляции, а это значит война не закончилась. Наоборот, Бородинское сражение было переломным моментом в войне, когда дух русских солдат только усилился, а их воля к победе была несгибаема, и также полководцы погнали их за Наполеоном.  

Французская армия получила большой удар, и сам Наполеон уже перестал верить в возможность победы. По сути, Бородинское сражение – это история о том, как Наполеона обвели вокруг пальца.  

Әдәпле кеше нинди була?

Бу соравның җавабы бик күп тәшенчәләргә ия. Әдәпле кеше дибез икән, ул безнең күз алдына барыннан да бигрәк, тәрбияле, инсафлы булып килеп баса. Ул — кешелекле дә, белемле дә, укымышлы да һәм алай гына дамы әле!.

Әйдәгез соң, бергәләп әдәпле кешеләрдә булырга тиешле тагын кайбер сыйфатларны тәфсилләп, киңрәк итеп искә төшереп карыйк.

Әйе, әдәпле кеше:

-​ Башкалардан үзен өстен итеп куймый. Әлкән яшьтәге кешеләргә, мохтаҗларга, гарипләргә һәрвакыт ярдәмчел, ихтирамлы һәм ихлас мөнәсәбәттә була.

-​ Кеше хәленә керә, бүтәннәрне беркайчан да кыен хәлдә калдырмый. Һич кайчан тавыш күтәреп сөйләшми, тупас яки ямьсез сүзләр әйтми, ялганлашуга юл куймый, әйткән сүзен үти, вәгъдәсендә тора.

-​ Кеше сөйләгәндә игътибар белән тыңлый һәм кирәк чакта гына сүзгә кушыла.

-​ Башкаларны рәнҗетергә яки кимсетергә ирек бирми.

-​ Гайбәт сөйләми, мактанмый, шапырынмый, үзен тыйнак тота.

-​ Кешеләр белән һичкайчан үзен эрегә куеп яки тупас сөйләшми. “Борчуым өчен гафу итегез”, “Рәхим итегез”, “Рәхмәт” кебек тылсымлы сүзләрне урынлы куллана белә.

-​ Башкаларның шәхси милкенә, байлыгына саклык белән карый, көнчелек, нәфес чире белән авырмый. Үз милкенең кадерен саклый.

-​ Башкалардан кызгандыру өчен үзен мескен хәлгә төшерми, юк-бар сәбәпләр табып, читтән теләктәшлек, ярдәм эзләми.

-​ Гадел, саф күңелле, намуслы, эчкерсез, сабыр булу — әдәпле кешене бизи торган сыйфатлар. Әдәпле кеше, гомумән, һәрьяклап җыйнак, пөхтә була. “Холкы күркәм, күңеле яхшы кеше белән җиңел яшәп була”,—ди халкыбыз.

Әдәпле булу өчен ни кирәк?

Әдәплелек — кеше белән аралаша белү.

Әдәпле булу — кешеләргә игътибарлы, инсафлы булу.

Һәркем башка кешеләрдән игътибар, игелеклек, ягымлы караш һәм хөрмәт көтә. Беркемнең дә начар сүз ишетәсе килми.

Ләкин моның сере шунда, үзе инсафлы, тәрбияле, яхшы кешеләргә генә кешеләр һәрвакыт яхшылык белән җавап бирәләр.

Әдәпле кешене генә барысы да ярата, хөрмәт итә. Андыйларның ышанычлы якын дуслары була, алар белән ул бервакытта да ямансуламый, күңелсезлеккә бирелми.

Хәер, әдәпле, чын тәрбияле баланың ямансулап торырга вакыты да калмый. Чөнки ул ныклы режим белән яши.

Иртән иртүк күнегүләр ясый, юына. Аннан соң урын-җирен җыештыра. Пөхтә итеп киенә. Аннан әнисенә, әбисенә иртәнге аш әзерләргә һәм табын җыярга булыша.

Тәрбияле бала гөлләргә су сибәр, йортта булган терлекләрне карар. Киемен чистартырга да иренмәс. Әдәпле кеше һәрвакыт үзенең якыннары, дуслары турында кайгыртып яши, аларга ярдәм итәргә әзер тора.