Люди как нужен реферат на тему межличностные отношения!КРАТКО!

Әдәпле кеше нинди була?

Бу соравның җавабы бик күп тәшенчәләргә ия. Әдәпле кеше дибез икән, ул безнең күз алдына барыннан да бигрәк, тәрбияле, инсафлы булып килеп баса. Ул — кешелекле дә, белемле дә, укымышлы да һәм алай гына дамы әле!.

Әйдәгез соң, бергәләп әдәпле кешеләрдә булырга тиешле тагын кайбер сыйфатларны тәфсилләп, киңрәк итеп искә төшереп карыйк.

Әйе, әдәпле кеше:

-​ Башкалардан үзен өстен итеп куймый. Әлкән яшьтәге кешеләргә, мохтаҗларга, гарипләргә һәрвакыт ярдәмчел, ихтирамлы һәм ихлас мөнәсәбәттә була.

-​ Кеше хәленә керә, бүтәннәрне беркайчан да кыен хәлдә калдырмый. Һич кайчан тавыш күтәреп сөйләшми, тупас яки ямьсез сүзләр әйтми, ялганлашуга юл куймый, әйткән сүзен үти, вәгъдәсендә тора.

-​ Кеше сөйләгәндә игътибар белән тыңлый һәм кирәк чакта гына сүзгә кушыла.

-​ Башкаларны рәнҗетергә яки кимсетергә ирек бирми.

-​ Гайбәт сөйләми, мактанмый, шапырынмый, үзен тыйнак тота.

-​ Кешеләр белән һичкайчан үзен эрегә куеп яки тупас сөйләшми. “Борчуым өчен гафу итегез”, “Рәхим итегез”, “Рәхмәт” кебек тылсымлы сүзләрне урынлы куллана белә.

-​ Башкаларның шәхси милкенә, байлыгына саклык белән карый, көнчелек, нәфес чире белән авырмый. Үз милкенең кадерен саклый.

-​ Башкалардан кызгандыру өчен үзен мескен хәлгә төшерми, юк-бар сәбәпләр табып, читтән теләктәшлек, ярдәм эзләми.

-​ Гадел, саф күңелле, намуслы, эчкерсез, сабыр булу — әдәпле кешене бизи торган сыйфатлар. Әдәпле кеше, гомумән, һәрьяклап җыйнак, пөхтә була. “Холкы күркәм, күңеле яхшы кеше белән җиңел яшәп була”,—ди халкыбыз.

Әдәпле булу өчен ни кирәк?

Әдәплелек — кеше белән аралаша белү.

Әдәпле булу — кешеләргә игътибарлы, инсафлы булу.

Һәркем башка кешеләрдән игътибар, игелеклек, ягымлы караш һәм хөрмәт көтә. Беркемнең дә начар сүз ишетәсе килми.

Ләкин моның сере шунда, үзе инсафлы, тәрбияле, яхшы кешеләргә генә кешеләр һәрвакыт яхшылык белән җавап бирәләр.

Әдәпле кешене генә барысы да ярата, хөрмәт итә. Андыйларның ышанычлы якын дуслары була, алар белән ул бервакытта да ямансуламый, күңелсезлеккә бирелми.

Хәер, әдәпле, чын тәрбияле баланың ямансулап торырга вакыты да калмый. Чөнки ул ныклы режим белән яши.

Иртән иртүк күнегүләр ясый, юына. Аннан соң урын-җирен җыештыра. Пөхтә итеп киенә. Аннан әнисенә, әбисенә иртәнге аш әзерләргә һәм табын җыярга булыша.

Тәрбияле бала гөлләргә су сибәр, йортта булган терлекләрне карар. Киемен чистартырга да иренмәс. Әдәпле кеше һәрвакыт үзенең якыннары, дуслары турында кайгыртып яши, аларга ярдәм итәргә әзер тора.

Содержание первого раздела конституции содержит в себе основные положения.

Первая глава описывает основы конституционного строя и состоит из 16 статей. Эти статьи гласят, что Россия является демократическим федеративным государством с республиканской формой правления и что государство имеет разнозначные наименования: Российская Федерация и Россия.

Также раздел гласит, что права и свободы человека являются высшей ценностью, а обязанностью государства является соблюдение и защита прав и свобод.

Конституция указывает, что единственным суверенным источником власти является непосредственно народ, а народным выражением власти-референдум. Захват или присвоение таких полномочий будет караться федеративным законом.

Согласно постановленным актам, суверенитет распространяется на всю территорию государства, а Конституция и федеральные законы имеют верховенство на всей территории государства.

Также указано из каких равноправных субъектов состоит государство (край, область и т.д. ), и подчеркнут основной тезис -все они равноправны. Раздел описывает права гражданина , обязанности государства по обеспечению достойной жизни и свободного развития человека.

Статья 8 гарантирует единство экономического пространства и свободное перемещение товаров, признает и равными в защите все формы собственности.

Статья 9 описывает землю и другие природные ресурсы как основу жизни и деятельности граждан, признает разные формы собственности , касательно этих ресурсов. Десятая статья указывает, что власть делится на законодательную, исполнительную и судебную, а 11 статья содержит пояснения по поводу осуществления механизмов власти.

В 12 статье признается местное самоуправление как орган не входящий в состав государственной власти.

Согласно статье 13, в государстве допускается идеологическое многообразие, но ни одна идеология не может быть установлена как государственная и не может носить насильственный характер, точно так же как и религия, согласно статье 14.

Статьи 15 и 16 регламентируют высшую силу Конституции, порядок принятия законов и внесения изменений в Конституцию.