Какруководил первым кругосветным путешествием.?

Фернан Магеллан и Хуан Себастьян де Элькано
1519-1522 гг

Водится, главным образом, в смешанных и таёжных, реже — в горных лесах; на юге ареала встречается в степях и полупустынях. Придерживается сухих, хорошо дренированных участков, но вблизи (до 1 км) водоёмов или болотистых низин, где богаче кормовая база.

Обитает барсук в глубоких норах, которые роет по склонам песчаных холмов, лесных оврагов и балок. Звери из поколения в поколение придерживаются излюбленных мест; как показали специальные геохронологические исследования, некоторым из барсучьих городков — несколько тысяч лет. Одиночные особи пользуются простыми норами, с одним входом и гнездовой камерой. Старые барсучьи городища представляют сложное многоярусное подземное сооружение с несколькими (до 40—50) входными и вентиляционными отверстиями и длинными (5—10 м) туннелями, ведущими в 2—3 обширные, выстланные сухой подстилкой гнездовые камеры, расположенные на глубине до 5 м. Гнездовые камеры часто располагают под защитой водоупорного слоя, который препятствует просачиванию в них дождевых и грунтовых вод. Периодически норы чистятся барсуками, старая подстилка выбрасывается наружу. Нередко норы барсуков занимают другие звери: лисицы, енотовидные собаки.

Барсук ведёт ночной образ жизни, хотя нередко его можно видеть и в светлое время суток — утром до 8, вечером — после 5—6 часов.

Барсук не агрессивен по отношению к хищникам и человеку, он предпочитает отойти и укрыться в нору или в другое место, но если его разозлить, то он бьёт носом и кусает обидчика, а затем убегает.

Барсук всеяден, но больше предпочитает животную пищу. Питается он мышевидными грызунами, лягушками, ящерицами, птицами и их яйцами, насекомыми и их личинками, моллюсками, дождевыми червями, грибами, ягодами, орехами и травой. Во время охоты барсуку приходится обходить большие территории, обшаривая поваленные деревья, отдирая кору деревьев и пней в поисках червей и насекомых. Иногда за одну охоту барсук добывает 50—70 и больше лягушек, сотни насекомых и дождевых червей. Однако в сутки он съедает всего 0,5 кг пищи и лишь к осени сильно отъедается и нагуливает жир, который служит ему источником питания в течение зимнего сна.

Это единственный представитель куньих, впадающий на зиму в спячку. В северных районах барсук уже в октябре—ноябре залегает в спячку до марта—апреля; в южных районах, где зимы мягкие и непродолжительные, он активен круглый год.

Жер шары халқы негізінен үш нәсілге бөлінеді: еуропалық, моңғол тектес, экваторлық.Нәсілдер – адамдардың сыртқы бет бейнесінің (терісінің түсі, бас сүйегі т.б) ұқсас белгілері бойынша біріктірілетін топтары. Нәсілдік белгілердің қалыптасуына алғашында қоршаған орта әсер етті. Кейін нәсілдік белгілер ата- анасынан ұрпақтарына берілу арқылы тарады.

Ұзақ уақыт бойы белгілі бір табиғат жағдайларына бейімделу нәтижесінде нәсілдік белгілер қалыптасты. Мысалы монголоидтық нәсілдік адамдары жиі жел соғатын, жазы ыстық, шаң тозаңды, құмды дауылды аймақтарды қоныстанған. Олардың көздерінің қысық келуі және қабағының астында көздің жас шығаратын төмпешегін жауып тұратын ерекше тері қатпарының болуы шаң тозаңнан сақтануға бейімділігін көрсетеді.

Нәсілдер адамдардың сыртқы бет бейнесінің ұқсас белгілері( түсі, шашы, бет әлпеті, бас сүйегінің пішіні) бойынша біріктірілетін топтары.Бұл белгілер ұзақ уақыт бойы белгілі бір табиғат жағдайларына байланысты қалыптасқан.

Еуропалық нәсілге жататындардың терісі ақ, қыр мұрынды, ерні жұқа, шашы толқынды болып келеді. Еуропалық нәсілдің өкілдеріне орыстар, украиндар, ағылшындар, француздар т.б жатады.

Монголоид нәсілдерінің өкілдері Азияда көп таралған. Монголоид нәсіл өкілдерін сары нәсіл деп те атайды. Олардың терісі сары, шашы салалы, жақ сүйегі шығыңқы, мұрны тәмпіш, көзі қиғаш болып келеді.

Негроид нәсіл өкілдерінің терісі қара, ерні қалың, шаштары бұйра болып келеді. Қара нәсіл өкілдері Африка мен Аустралияда таралған.

Объяснение: