Что делают люди для охраны реки волги

Охрана и рациональное природоиспользование водохранилищ ,очистка хозяйственно-бытовых и ливневых сточных вод. Восстановление экологической обстановки 

Проблемы Волги (Поволжья) . Оздоровление экономической обстановки на Волге и её притоках

Роль Поволжья в хозяйстве России велика, но велика и отягощенность этого района острейшими проблемами. Площадь водосбора Волги огромна. Она составляет 1 млн. 350 тыс. км2. В неё поступают стоки от промышленных предприятий, в том числе от ВЛК, городские канализационные воды, сточные воды, загрязненные ядохимикатами с обширных полей Поволжья. Загрязняется Волга и водным транспортом (портовые стоки, утечка нефти и др.) . Все это наносит большой урон рыбному хозяйству, особенно осетровым рыбам, всегда бывших славой России. Следовательно, необходимо совершенствовать очистки сточных вод с применением как механических и химических, так и биохимических методов, охранять водные ресурсы от истощения (очень большая испаряемость с двадцати тысяч квадратных километров Волжских водохранилищ) путем сокращения потребления свежей воды для технических целей (повторное использование отработанной воды, после предварительного её очищения) .

Для восстановления рыбных запасов построены рыбоводные заводы. Они выпускают в реку молодых осетров, белуг, севрюг. На самолетах в Каспий была переброшена черноморская кефаль. (Для питания рыбам был перевезен кольчатый червь, особенно для осетра и белуги) .

Но оздоровления требует не только вода Волги и тающие её рыбные запасы, а и земли Поволжья, воздушные бассейны волжских городов, насыщенные предприятиями химии, нефтепереработки, металлургии и т. д.

Для решения экологических проблем этого района разработана и принята Федеральная целевая программа «Возрождение Волги» . Программа рассчитана на 15 лет (1996-2010).

Программа "Возрождение Волги" предусматривает:

1. Обеспечение населения высококачественной питьевой водой; оздоровление экологической обстановки, охрана и рациональное природоиспользование малых рек;

2. Охрана и рациональное природоиспользование водохранилищ, создание оптимальных режимов работы Волжско-Камского каскада водохранилищ, совершенствование системы контроля и эксплуатации; очистка хозяйственно-бытовых, производственных и ливневых сточных вод.

В результате реализации предусмотренных программой мероприятий на 30% будет уменьшен сброс загрязненных стоков в водные объекты; на 40% сократится использование питьевой воды на промышленные нужды, на 20% сократится удельное потребление сырьевых и энергетических ресурсов, почти в 2 раза снизятся выбросы в атмосферу от стационарных источников и в 2 раза станет больше рыбы в волжских водохранилищах.

Во все времена существования России Волга была и остается великой русской рекой, от которой во многом зависит жизнь всего Поволжья.

Қызыл кітапқа енген жануарлар (омыртқалылар)

1-категория. Құланның бұл түршесі Үстіртте мекендеген, ал XX ғасырдаң 30-жылдары ол жерден жойылып кетті. Қазақстанның басқа шөлді аудандарында басқа түршесі – қазақстан құланы мекендеген, бірақ ол 30-жылдары біржола жойылды. 1953 жылы Түркменстаннан Арал теңізіндегі Барсакелмес аралына әкелінген құландар көбейіп, 1982 жылдан бастап Іле аңғарына, Бетпақдала мен Шығыс Каспий өңіріне жіберілді.

Тоғай бұғысы

1-категория. Жойылып бара жатқан Орта азиялық түрше. Ертеде Қазақстанда Сырдария мен Іле өзендерінің бойында мекендеген, бірақ 60-жылдардың ортасында толықтай жойылған. 1981 жылы Тәжікстаннан бірнеше бұғы әкелініп, оларды Іле өзенінің сол жағалауында орналасқан Қарашеңгел аңшылық шаруашылағына жіберілді. Саны 200-ге жетіп, одан ары қарай өсуде. Бұл бұғыларды Сырдария мен Іле өзенінің бойында тіршілік мекені әлі де болса сақталған жерлерге жіберу керек.

Қарақұйрық

3-категория. Ертеде шөлді аймақта көптеп кездескен, бірақ қасақылыққа байланысты оның саны 200 мыңнан (30-жылдары) 10 мыңға (70-жылдары) дейін кеміді және көп жерлерде ол кездеспейтін болды. Түрді Қызыл кітапқа тіркеген соң оның саны тұрақталып, жан-жақты қорғалатын жерлерде өсе бастады. Қазір Қазақстанда 30-50 мыңдай қарақұйрық бар. Қорғалатын жаңа территориялар ашу керек.

Үстірт арқары

3-категория. Тек Үстірт пен Маңғыстауда ғана мекендейді. 70-жылдары саны 7-10 мыңнан 1-4 мыңға дейін кеміді, бірақ Үстірт қорығын және 2 қорықша (Ақтау-Бозашы мен Қарагие-Қаракөл) құрылғаннан соң саны өсіп, 1991 жылы 5,5 мың басқа жетті. Бұл түршенің шектелген санын пайдалану жөнінде тәжірибелер жүргізу басталды. Үстірт қорығының территориясын кеңейтіп, бірнеше қорықшалар ұйымдастыру керек.

Алтай арқары

1-категория. Тек Алтайда ғана кездеседі. Ол жерде шамамен 80-дей арқар мекендейді, яғни бұл түрше жойылып кету шегіне жақын тұр. Негізгі себеп – қасақылық және арқарлар тіршілік мекенінде пәрменді түрде мал жаю. Мал жаюды шектеп, Күршім жотасының оң жақ беткейінде Марқакөл қорығының жеке бөлімшесін ашу керек.

Қызылқұм арқары

1-категория. Қазақстанда Қызылқұмда мекендейді, бірақ ол жерде жойылып кетуі де мүмкін. Өйткені 70- жылдардан бастап бірде-бір рет кездеспеген. Себебі басқа да тұяқтыларға әсер ететін факторлар – қасақылық және үй малдарын көптеп жою. Бұл түршені питомниктерде қолдан өсіруді бастау және алынған төлдерді қорғалатын территорияларға жіберу мезгілі жеткен сияқты. Оларды қорғау үшін Қызылқұм қорығы мен бірнеше қорықшалар ұйымдастыру керек.

Қазақстан арқары

1-категория. Орталық Қазақстанның аласа қырат жоталарында мекендейді. 60-жылдары саны мен таралу аймағы қасақылық пен тіршілік етуге жарамды мекендердің тарылуына байланысты қысқарды. 90-жылдардың ортасына қарай оның саны 12 мыңға дейін өсіп, бұл түршені белгілі бір қорғалатын жерлерде олардың шектелген санын пайдалану жөнінде тәжірибелік жұмыстар басталды. Қорықшаларда арқарларды қорғауды күшейтіп, далалық қорықтар құрып, оларды Ұлытауға қайтадан жерсіндеру керек.

Тянь-Шань арқары

2-категория. Тянь-Шань мен Жоңғар Алатауында тараған. Бұл түршенің саны шапшаң төмендеп, қазір оның саны 1,5 мыңнан аспайды. Себеп-ері – басқа  арқарларға әсер ететін факторлар. Ақсу-Жабағылы қорығына жақын жатқан арқардың қыстайтын жерлерін қосу, көршілес Қаратау жотасында бұл қорықтың бөлімшесін ашып, Жоңғар Алатауында қорық құруды жеделдету керек.

Қаратау арқары

1-категория. Тек Қазақстанда Қаратауда ғана мекендейтін бұл арқар қазіргі кезде толық жойылу шегінде, бар-жоғы 100-150-дей басы сақталған. Осындай өзіне тән ерекшелігі бар жануарды сақтап қалу үшін жеделдетіп Қаратау қорығын және осы жотаның солтүстік-батыс шетінде қорықшалар ұйымдастыру керек.

 

1-категория – жойылып бара жатқан;

2-категория – саны жылдан-жылға күрт азайып бара жатқан;

3-категория – сирек кездесетін;

4-категория – ғылыми тұрғыдан толық зерттелмеген;

5-категория – қалпына келтірілген түрлер.

Объяснение:наверное понятно )))

ответ:  вроде так

Гора Эверест является высочайшей вершиной земного шара и находится в Гималаях. Ее высота — 8848 м. Гора разделена границей Непала и Китая (Тибетский автономный район), однако ее вершина лежит на территории Китая. Эверест имеет форму пирамиды. С его склонов во все стороны спускаются ледники, оканчивающиеся на высоте около 5 тыс. м.

Первое измерение высоты Эвереста было сделано в 1856 г. Высота вершины составляла 8839 м. В 1950-х гг. индийские топографы при теодолитов снова измерили высоту горы, которая составила 8848 м. В 1975 г. экспедиция китайских: ученых уточнила эту высоту. Она была исправлена до 8848,13 м. В 1998 г. американская экспедиция при СР5 определила высоту вершины в 8850 м. Спустя 7 лет, 9 октября 2005 г, директор Государственного управления геодезии и картографии КНР сообщил, что высота Эвереста на май 2005 г. составляет 8844,43 м.

Объяснение: